Για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη πυροδοτεί γενικευμένες συγκρούσεις. Ο κόσμος αντιδρά με το μόνο τρόπο που μπορεί να απαντήσει σε μία κρατική δολοφονία – με επίθεση. Τη Δευτέρα 8/12 οι μαθητές, μαζικά, επιτίθενται το πρωί στα αστυνομικά τμήματα των περιοχών τους και το απέγευμα στη βουλή. Τις επόμενες μέρες θα “φιλοδωρήσουν” κατ’ επανάληψη με πέτρες, χρώματα, νεράτζια και μολότωφ τα ΜΑΤ. Οι πολυήμερες συγκρούσεις έδειξαν ότι όσοι μίλησαν ή μιλάνε ακόμα για απλή εκδίκηση, είναι αφελείς.

Η δολοφονία αυτή δεν ήταν τυχαία· ήταν πιθανή. Όπως πιθανή πρέπει να είναι η αντίδραση σου όταν ξεκινάς απ’ τα πέντε, διασχίζεις κάγκελα και πόρτες που ανοίγουν με χρονοδιακόπτες. Σώνει και καλά έτοιμος να αντιμετωπίσεις το σχολικό φόρτο συνεχίζεις με το να μάθεις ουσιαστικά το άγχος της απόδοσης, της αξιολόγησης, της βαθμολογίας και του ξαφνικού τεστ. Οι προσδοκίες της οικογένειας μεγάλες και οι εσωτερικές διακρίσεις σε καλούς και κακούς , ξένους και έλληνες , φυτά και σκράπες διαμορφώνουν την ψυχολογία σου και τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τους γύρω σου. Έπειτα σου αποκαλύπτουν, ότι όλ’ αυτά δεν είναι αρκετά· ο χρόνος σου πρέπει να συρρικνωθεί και το μυαλό σου να σκάσει· πρέπει να μπουν οι ξένες γλώσσες, τα φροντιστήρια, το ECDL. Ο ελεύθερος χρόνος μετατοπίζεται στο βράδι και κλείνεται στο μέσα. Κι όλ’ αυτά είναι αδύνατον να γίνουν, αν δεν πειστείς για δύο πράγματα: πειθαρχία και υπακοή, στο δάσκαλο που έχει την «ευθύνη» της μόρφωσής σου και στους γονείς σου που πρέπει να σε κάνουν «άνθρωπο» χρήσιμο και αποδοτικό για την κοινωνία. Κι αν αυτά δεν τα καταφέρει το σχολείο 12 χρόνια, θα επιχειρήσει να τα καταφέρει η αδιαπραγμάτευτη ιεραρχία του στρατού. Όταν πια θα ’σαι πειθαρχημένος και υπάκουος και θα έχεις λάβει την τεχνολογική κατάρτιση ή την πανεπιστημιακή «γνώση», που θα σε κάνει χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του αφεντικού σου, χωρίς πολλές αντιρρήσεις, θα τ’ αγοράζεις όλα: την υγεία σου, το σπίτι σου, την ασφάλισή σου, τη διασκέδαση σου, τη δουλειά σου την ίδια, με υπακοή, με πειθαρχία, με τα λεφτά, με την ψήφο σου, πουλώντας φθηνά το τομάρι σου, σκύβοντας το κεφάλι, όταν δέρνουν συλλαμβάνουν και σκοτώνουν συνανθρώπους σου είτε εργάτες, είτε φοιτητές, είτε μετανάστες, είτε μαθητές.

«Καθήκον» ή αυταρχισμός, αυστηρότητα, συνεχής αξιολόγηση, εξαναγκαστική συμμόρφωση – μια μάθηση στην οποία η σκέψη ασφυκτιά δεν μπορεί να διδάξει παρά μόνο την εξημέρωση και την ασφάλεια της βαρβαρότητας του κράτους και των εξουσιαστών. Θέλουμε μια ζωή που να βασίζεται στην δημιουργικότητα, όχι στον εξαναγκασμό, στην ενοχή, στην εξάρτηση. Θέλουμε η μόρφωση να στηρίζεται στην ευχαρίστηση και το πάθος. Θέλουμε να συζητάμε ισότιμα και άμεσα σε πλατείες , δρόμους, χώρους εργασίας, αμφιθέατρα, αίθουσες και προαύλια, χρονοτριβώντας για να βγάλουμε μια άκρη και όχι την ανάθεση των απόψεων και των αποφάσεων που αφορούν την φυσική και κοινωνική ύπαρξή μας σε τρίτους (πολιτικούς και κόμματα, καθηγητές και αυθεντίες, δημοσιογράφους και μ. μ. ε. , αφεντικά και παπάδες ). Και θέλουμε αυτό να μη γίνει αύριο, να γίνει σήμερα. Αυτό που θέλουμε εμείς και αυτό που θέλετε εσείς με την αλληλεγγύη να τα ενώνει. Εσείς τι θέλετε;

Η ΑΝΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΧΗΜΙΑ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΤΟΝ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟ

Κείμενο απεύθυνσης προς τη μαθητική νεολαία από την Κατάληψη (18 ημερών) της ΑΣΟΕΕ, την 1η εβδομάδα της εξέγερσης του περασμένου Δεκέμβρη, που διατηρεί την επικαιρότητα και τη φρεσκάδα του.