Αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη (χώρος ραδιουργίας & ανατροπής – Ίλιον):
ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΙΣΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΔΕΝ “ΘΛΙΒΟΜΑΣΤΕ” ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΒΟΛΤΑ”,
ΔΕΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ “ΑΝΑΠΤΥΞΗ”…
Πριν 15-20 χρόνια οι κυρίαρχοι προσπαθούσαν να μας πείσουν πως η ιστορία τελείωσε, ο καπιταλισμός θριάμβευσε και κανένας λόγος δεν υπάρχει να αγωνίζεται κανείς για ανατροπή παρά μόνο για να αγοράσει λάμψη. Ο «θρίαμβος» του καπιταλισμού σήμανε την απαρχή μιας νέας επιθετικότητας από την πλευρά του.
Σήμερα οι υποσχέσεις έχουν ήδη καταρρεύσει, τα προσχήματα μένουν γυμνά. Η «κρίση», ως αποτέλεσμα (και αιτία) δομικών αντιφάσεων, ξαναθέτει τους όρους του παιχνιδιού καθιστώντας τεράστια κοινωνικά κομμάτια περιττά, περισσευούμενα και αναλώσιμα. Η διευρυμένη ανεργία γίνεται εργαλείο πειθάρχησης των εργαζομένων: ή θα συναινέσουμε, θα σιωπήσουμε και θα βρεθούμε πάλι στα κάτεργα να χαμογελάμε που εμείς την γλιτώσαμε και καρπωνόμαστε το «προνόμιο» της δουλειάς ή θα αγκομαχάμε να «πουλήσουμε φτηνά» την εργατική μας δύναμη.
Όσο δεν αναγνωρίζουμε την κοινή μας θέση στον «παράδεισο» που λέγεται εργασία, όσο δεν αρχίζουμε να στήνουμε τις αντιστάσεις μας από κοινού και οριζόντια τόσο θα συνηθίσουμε στο αγκομαχητό, το φόβο, την απογοήτευση, τη μοναξιά, τις υποκλίσεις στον εκβιασμό, τον ανταγωνισμό και τον κανιβαλισμό που επιβάλλουν τα αφεντικά.
…ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ, ΠΙΕΣΤΙΚΕΣ, ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ, ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ
ΓΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΕΣ-ΟΥΣ ΠΟΥ «ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΒΟΛΤΑ»
ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
“από την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στην ανασυγκρότηση των αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς”
Παρασκευή 19/5/2017, 9 μ.μ. στον χώρο του Θερσίτη,
Νέστορος & Ευαγγελιστρίας, Ίλιον (απέναντι από το τέρμα του 732)