Αναδημοσίευση από το site της Κατάληψης Σινιάλο:
1.
Τον Σεπτέμβρη του 1933, το Τρίτο Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ, που βρισκόταν μόλις εννιά μήνες στην εξουσία της Γερμανίας, ενορχήστρωσε ένα ανελέητο πογκρόμ εναντίον άστεγων, επαιτών, αλκοολικών και άλλων κοινωνικών ομάδων που παρεκκλίναν από το πρότυπο της Άριας φυλής. Κατά τη διάρκεια του πογκρόμ, που έμεινε στην Ιστορία ως «Η εβδομάδα των ζητιάνων» (Beggars’ Week), συνελήφθησαν περίπου 100.000 – γερμανοί και μη – άστεγοι, επαίτες, αλκοολικοί και πόρνες, πολλοί από τους οποίους οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Breitenau. Τον Νοέμβρη του ίδιου έτους, η Ναζιστική Γερμανία υιοθέτησε ένα νόμο ενάντια στην εγκληματικότητα (Law against Habitual and Dangerous Criminals) με βάση τον οποίο χιλιάδες άνθρωποι – ανάμεσά τους άστεγοι, επαίτες, πόρνες και αθίγγανοι – χαρακτηρίστηκαν ως «ακοινώνητοι» (asocial), συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τον Ιούνη του 1938, η «Εθνική Εκστρατεία ενάντια στην Αεργία» (National Campaign against the Workshy) είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη και μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης 11.000 «ακοινώνητων». Καθ’ όλη τη διάρκεια της Ναζιστικής Γερμανίας, άστεγοι, επαίτες, πόρνες και αθίγγανοι ήταν υποχρεωμένοι να φορούν πάνω τους ένα σήμα Μαύρου Τριγώνου (Black Triangle Badge) προκειμένου να γίνονται διακριτοί, ως κατώτεροι, σε σχέση με τους υπόλοιπους κάτοικους της χώρας.
2.
Πριν λίγες εβδομάδες, μια ομάδα φασιστών και λοιπών ιδεολογικών τέκνων του Χίτλερ και του Τρίτου Ράιχ, προχώρησε σε κατάληψη του χώρου που προοριζόταν να γίνει τζαμί στην περιοχή του Ελαιώνα με σκοπό, κατά τα λεγόμενά τους, να στεγάσουν έλληνες άστεγους. Η συγκεκριμένη κίνηση ήρθε ως συνέχεια στις, κατά καιρούς, μισαλλόδοξες και ρατσιστικές αντιδράσεις φασιστοειδών ενάντια στη λειτουργία τζαμί στην περιοχή· αντιδράσεις που σε θεσμικό επίπεδο βρίσκουν φωνή μέσω του σιχαμερού μορφώματος της Χρυσής Αυγής.
3.
Δεν είναι πρώτη φορά που, με αφορμή την επελαύνουσα κρίση, οι φασίστες επιχειρούν να εδραιώσουν τον πόλεμο μεταξύ των φτωχών προκειμένου οι πλούσιοι να μείνουν στο απυρόβλητο. Οι φασίστες, όταν βάζουν στη θήκη τα μαχαίρια τους, διοργανώνουν ρατσιστικά συσσίτια και αιμοδοσίες μόνο για έλληνες και ρίχνουν λάδι στη φωτιά του κοινωνικού κανιβαλισμού που με τη σειρά της θα ανάψει τις δάδες που θα κάψουν οποιονδήποτε δεν χωράει στη μισάνθρωπη ιδεολογία τους.
Δεν είναι πρώτη φορά που, με αφορμή την επελαύνουσα κρίση, οι φασίστες επιχειρούν να εδραιώσουν τον πόλεμο μεταξύ των φτωχών προκειμένου οι πλούσιοι να μείνουν στο απυρόβλητο. Οι φασίστες, όταν βάζουν στη θήκη τα μαχαίρια τους, διοργανώνουν ρατσιστικά συσσίτια και αιμοδοσίες μόνο για έλληνες και ρίχνουν λάδι στη φωτιά του κοινωνικού κανιβαλισμού που με τη σειρά της θα ανάψει τις δάδες που θα κάψουν οποιονδήποτε δεν χωράει στη μισάνθρωπη ιδεολογία τους.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι δεν έχει υπάρξει ούτε ένα ψήγμα επιθετικότητας των εν λόγω υπανθρώπων ενάντια σε όσους λεηλατούν καθημερινά τις υποτελείς τάξεις. Δεν πρόκειται για σύμπτωση: οι φασίστες αποτελούσαν ανέκαθεν το μακρύ και σκοτεινό χέρι του καπιταλιστικού συστήματος και, σαν τα φίδια, δάγκωναν πάντα τους ξυπόλυτους. Ο Σεραφείμ Μάξιμος, το 1929, στο βιβλίο του «Κοινοβούλιο Ή Δικτατορία» έγραφε μεταξύ άλλων: «Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της αστικής αντιδράσεως με φασιστική μορφή, συνίσταται στο γεγονός ότι η μπουρζουαζία χρησιμοποιεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη δυσαρέσκεια της μικροαστικής τάξεως της πόλεως και του χωριού, ακόμα δε και μερικών declasses στρωμάτων του προλεταριάτου, για να δημιουργήσει ένα φανατικό, αντιδραστικό, αντιπρολεταριακό κίνημα και να εγκαταστήσει, με τη βοήθειά του, την ανοιχτή, συνεπή και απεριόριστη δικτατορία της.»
4.
Τα παραδείγματα της Ναζιστικής Γερμανίας του 1930 δεν αναφέρθηκαν χωρίς λόγο. Η λατρεία, τόσο των χρυσαυγιτών όσο και των φασιστών που κατέλαβαν τον χώρο στον Ελαιώνα, για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ δεν είναι απλά εμφανής αλλά θρασύτατα έκδηλη αφού προσπαθούν και φροντίζουν να ακολουθούν με κάθε ακρίβεια τα λεχθέντα και πραχθέντα του πολιτικού τους πατέρα. Μόνο κάποιος με παντελή άγνοια της Ιστορίας θα μπορούσε να πεισθεί από το επίπλαστο ενδιαφέρον των φασιστών για αυτούς που πεινάνε, για αυτούς που ζουν στον δρόμο, για αυτούς που ζητιανεύουν, έστω κι αν είναι «έλληνες». Η πραγματικότητα είναι ότι η φασιστική ιδεολογία δεν χάρισε ποτέ τίποτα άλλο στην ανθρωπότητα πέρα από στρατόπεδα συγκέντρωσης, κρεματόρια και μαζικούς τάφους. Οι «έλληνες» άστεγοι, οι «έλληνες» επαίτες, οι «έλληνες» φτωχοί θα είναι οι επόμενοι που θα σφαγιαστούν από τα μαχαίρια των φασιστικών συμμοριών όταν αυτές κρίνουν ότι έχουν ξεμπερδέψει με τους μετανάστες. Με την Ιστορία πρέπει να προσέχουμε γιατί δεν είναι ούτε φάρσα, ούτε τραγωδία. Είναι κοινωνική ευθύνη και ταξικό χρέος.
Τα παραδείγματα της Ναζιστικής Γερμανίας του 1930 δεν αναφέρθηκαν χωρίς λόγο. Η λατρεία, τόσο των χρυσαυγιτών όσο και των φασιστών που κατέλαβαν τον χώρο στον Ελαιώνα, για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ δεν είναι απλά εμφανής αλλά θρασύτατα έκδηλη αφού προσπαθούν και φροντίζουν να ακολουθούν με κάθε ακρίβεια τα λεχθέντα και πραχθέντα του πολιτικού τους πατέρα. Μόνο κάποιος με παντελή άγνοια της Ιστορίας θα μπορούσε να πεισθεί από το επίπλαστο ενδιαφέρον των φασιστών για αυτούς που πεινάνε, για αυτούς που ζουν στον δρόμο, για αυτούς που ζητιανεύουν, έστω κι αν είναι «έλληνες». Η πραγματικότητα είναι ότι η φασιστική ιδεολογία δεν χάρισε ποτέ τίποτα άλλο στην ανθρωπότητα πέρα από στρατόπεδα συγκέντρωσης, κρεματόρια και μαζικούς τάφους. Οι «έλληνες» άστεγοι, οι «έλληνες» επαίτες, οι «έλληνες» φτωχοί θα είναι οι επόμενοι που θα σφαγιαστούν από τα μαχαίρια των φασιστικών συμμοριών όταν αυτές κρίνουν ότι έχουν ξεμπερδέψει με τους μετανάστες. Με την Ιστορία πρέπει να προσέχουμε γιατί δεν είναι ούτε φάρσα, ούτε τραγωδία. Είναι κοινωνική ευθύνη και ταξικό χρέος.
5.
Η ιστορία των καταλήψεων στέγης στην Ευρώπη ξεκινάει τη δεκαετία του 1960 με σημείο αναφοράς την Ολλανδία και τις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων με σκοπό τη στέγαση, ενώ η εξέγερση του Μάη ’68 επαναφέρει δυναμικά το ζήτημα των καταλήψεων με αποτέλεσμα στις αρχές του ’70 να υπάρχουν δεκάδες καταλήψεις στέγης σε Γαλλία και Γερμανία. Στην Ελλάδα, η πρακτική της κατάληψης στέγης εξαπλώνεται τη δεκαετία του 1980 από κομμάτια του αναρχικού χώρου και του punk ρεύματος. Μέχρι σήμερα, η κατάληψη στέγης αποτελεί κοινωνικό πρόταγμα του ευρύτερου εναντιωματικού κινήματος με σημείο αναφοράς την εναντίωση στον θεσμό της ιδιοκτησίας και την άρνηση ή αδυναμία καταβολής χρημάτων με σκοπό τη στέγαση.
Η ιστορία των καταλήψεων στέγης στην Ευρώπη ξεκινάει τη δεκαετία του 1960 με σημείο αναφοράς την Ολλανδία και τις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων με σκοπό τη στέγαση, ενώ η εξέγερση του Μάη ’68 επαναφέρει δυναμικά το ζήτημα των καταλήψεων με αποτέλεσμα στις αρχές του ’70 να υπάρχουν δεκάδες καταλήψεις στέγης σε Γαλλία και Γερμανία. Στην Ελλάδα, η πρακτική της κατάληψης στέγης εξαπλώνεται τη δεκαετία του 1980 από κομμάτια του αναρχικού χώρου και του punk ρεύματος. Μέχρι σήμερα, η κατάληψη στέγης αποτελεί κοινωνικό πρόταγμα του ευρύτερου εναντιωματικού κινήματος με σημείο αναφοράς την εναντίωση στον θεσμό της ιδιοκτησίας και την άρνηση ή αδυναμία καταβολής χρημάτων με σκοπό τη στέγαση.
Σε μια περίοδο όπου οι καταλήψεις στέγης στην Ελλάδα αυξάνονται συνεχώς ενώ αλληλέγγυοι οργανώνουν υποδομές στέγασης για τους χιλιάδες πρόσφυγες που ξεβράζονται στα νησιά του Αιγαίου, οι φασίστες προχωρούν σε μια κατάληψη «μόνο για έλληνες» κάνοντας ασκήσεις δημαγωγίας και λαϊκισμού επιχειρώντας να ενεργοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό και να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από τον διάχυτο συντηρητισμό. Η απόπειρα των νοσταλγών του Χίτλερ να οικειοποιηθούν πρακτικές του ανταγωνιστικού κινήματος δεν μπορεί και ούτε πρέπει να μείνει αναπάντητη.
6.
Οι καταπιεσμένες τάξεις ή θα δρομολογήσουν τις απαντήσεις τους απέναντι στα φασιστικά καθάρματα ή θα βρουν μπροστά τους τα μαχαίρια που ακόνισε η θανάσιμη απάθεια και απραξία τους.
Οι καταπιεσμένες τάξεις ή θα δρομολογήσουν τις απαντήσεις τους απέναντι στα φασιστικά καθάρματα ή θα βρουν μπροστά τους τα μαχαίρια που ακόνισε η θανάσιμη απάθεια και απραξία τους.