Συνέχεια των παρεμβάσεων ενόψει της διαδηλώσης αλληλεγγύης σε μετανάστες-πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο, το Σάββατο 19/12, στον Πειραιά

* Προπαγανδιστική παρέμβαση για τη διαδήλωση αλληλεγγύης σε μετανάστες και
πρόσφυγες πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά το απόγευμα της Πέμπτης 10/12.
Τουλάχιστον 60 συντρόφισσες και σύντροφοι από τις γειτονιές του Πειραιά
και της Δυτικής Αθήνας βαδίσαμε στο κέντρο της πόλης, μοιράζοντας
χιλιάδες κείμενα, περνώντας από τις περιοχές του Ηλεκτρικού Σταθμού, της
Αγοράς, του Κέντρου και του Πασαλιμανιού.

 

 

 

** Δίωρη παρέμβαση με αφισοκόλληση, μοίρασμα εκατοντάδων κειμένων, ανάρτηση πανό και αναγραφή συνθημάτων πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 11/12 στην περιοχή του Κερατσινίου από τη Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι και το ΡΕΣΑΛΤΟ.

*** Μοτοπορεία και μικροφωνική αλληλεγγύης στους
μετανάστες-τριες και πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο
πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου 12/12/2015 από συντρόφισσες και
συντρόφους από τις γειτονιές της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.

Η παρέμβαση ξεκίνησε με συγκέντρωση στο Μετρό του Αιγάλεω, όπου
στήθηκε μικροφωνική, αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκαν κείμενα. Στη
συνέχεια ακολούθησε μοτοπορεία, όπου πετάχτηκαν δεκάδες χιλιάδες
τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Η μοτοπορεία ξεκίνησε από το Αιγάλεω
και κατέληξε στην πλατεία Λαού στο Κερατσίνι, περνώντας από την Αγία
Βαρβάρα, τον Κορυδαλλό και τη Νίκαια.

Η παρέμβαση αυτή αποτέλεσε την τρίτη διασυλλογική προπαγανδιστική
δράση, μετά από αυτή στις περιοχές των Αγίων Αναργύρων-Ιλίου-Περιστερίου
στις 4/12 και στον Πειραιά στις 10/12. Οι αφισοκολλήσεις, τα μοιράσματα
κειμένων, η τοποθέτηση πανό και η αναγραφή συνθημάτων, συνεχίζονται σε
όλες τις επιμέρους συνοικίες και αυτή τη βδομάδα, στο πλαίσιο μιας
μηνιαίας καμπάνιας με κορύφωση τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους
μετανάστες/τριες & πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο,
στις 19/12, στον Πειραιά.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κυρίαρχη αφήγηση για τους πρόσφυγες και μετανάστες εσκεμμένα
κρατάει στην αφάνεια τις αιτίες του ξεριζωμού τους, τις διαδρομές
θανάτου που τους ακολουθούν: πόλεμος, οικονομική λεηλασία και την ευθύνη
των δυτικών κρατών στη στρατιωτική και οικονομική ισοπέδωση. Ενώ σε
δεύτερο χρόνο με ανάλογη χυδαιότητα επιχειρεί να διατυπώσει ως
αλληλεγγύη την φιλανθρωπία της κουβέρτας-της σακούλας-του συσσιτίου.
Ταυτόχρονα, η βολική στοχοποίηση των “διακινητών” προσπαθεί να αποκρύψει
το προφανές: οι δουλέμποροι δεν είναι τίποτα άλλο από «υπάλληλοι» των 
δολοφονικών πολιτικών της αιματηρής θωράκισης των συνόρων. Έτσι, ενώ
παντού στο ευρωπαϊκό έδαφος ξεφυτρώνουν φράχτες, με δολοφονικότερη αιχμή
το φράγμα του Έβρου, την ίδια στιγμή ένας φτηνός ανθρωπισμός (με
σύντομη ημερομηνία λήξης) απλώνει συρματοπλέγματα στις ζωές των φυγάδων:
είναι περιττοί, πλεονάζοντες, ανεπιθύμητοι, ένα μέγεθος για «λογιστική
διαχείριση». Παράλληλα, η περιορισμένη αναγνώριση κάποιων ως προσφύγων
(κυρίως των Σύρων) διαμορφώνει τους όρους του περαιτέρω θεσμικού και
κοινωνικού υποβιβασμού, αποκλεισμού, καταστολής, εγκλεισμού,
εκμετάλλευσης ή εξόντωσης των προσφύγων και μεταναστών “χωρίς χαρτιά”.
Και κάθε μέρα ο αριθμός των πνιγμένων μεγαλώνει.

Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν περιορίζεται
στην άμεση στήριξή τους αλλά πραγματώνεται στην αντιθεσμική,
αυτοοργανωμένη, αδιαμεσολάβητη σύγκρουση με την κρατική-καπιταλιστική
βαρβαρότητα, τα σύνορα, τον ρατσισμό, τους θρησκευτικούς φανατισμούς,
τους πλαστούς διαχωρισμούς.

Αγώνας ενάντια στην επιταχυνόμενη εξαθλίωση σημαίνει αντίσταση στα
εθνοκρατικά, ευρωκεντρικά, φυλετικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά
ιδεολογήματα-αφηγήματα των κυρίαρχων. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα,
κράτη, πατρίδες, θρησκείες, εκμετάλλευση.

  

Κάθε φορά που οι δολοφόνοι μιλάνε

για δυτικό πολιτισμό, εθνικά και ευρωπαϊκά ιδεώδη

ξημερώνει “αντι”τρομοκρατικές σταυροφορίες και θάνατο 

Ο “αντι”τρομοκρατικός συναγερμός στις δυτικές μητροπόλεις μετά τα
πρόσφατα αιματηρά χτυπήματα στο Παρίσι δεν αντιστοιχεί σε μια απλή σχέση
“αιτίας-αποτελέσματος” αλλά αποτελεί κομμάτι μιας πολεμικής εξίσωσης
δεκαετιών, που υπαγορεύουν τα ίδια τα ισχυρά κράτη και μπλοκ εξουσίας,
επαναδιατυπώνοντας διαρκώς τους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης και τις
σφαίρες επιρροής τους. 

Έχουμε κάθε λόγο να υπονομεύσουμε τους πολιτικούς,
οικονομικούς, στρατιωτικούς σχεδιασμούς των ηγεμόνων και των διακρατικών
τους μηχανισμών. 

Για άλλη μια φορά, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι του
εξουσιαστικού-καπιταλιστικού κόσμου σπρωχνόμαστε στις συμπληγάδες της
(δια)κρατικής και θρησκευτικής τρομοκρατίας, του δημο-κρατικού και
θεο-κρατικού ολοκληρωτισμού. Από τη μία, οι πλανητικοί επικυρίαρχοι, τα
“ανεπτυγμένα”-“πολιτισμένα” κράτη, οι “διαφωτιστές”, με τις μεταξύ τους
αντιθέσεις και συμμαχίες, τις επεκτατικές τους πολιτικές, τα οικονομικά
και γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, τις προπαγανδιστικές και πολεμικές
τους μηχανές, τις στρατιωτικές επεμβάσεις τους αστυνομικού τύπου. Από
την άλλη, τοπικές θεοκρατικές δεσποτείες που προσπαθούν να επιστρέψουν
τον πόλεμο στα εδάφη του αντιπάλου επιλέγοντας μη
στρατιωτικούς-εξουσιαστικούς στόχους. Στα πολεμικά μέτωπα, ισοπέδωση,
θάνατος, εκτοπισμός, απαξίωση της ζωής. Στα μετόπισθεν, ενίσχυση του
κράτους-“ασφάλειας”, περισσότεροι φράχτες και φονικές περιπολίες στα
σύνορα, όξυνση της ισλαμοφοβίας, σκλήρυνση των αντιμεταναστευτικών
πολιτικών, στρατός στους δρόμους ευρωπαϊκών πόλεων, επίταση του
κοινωνικού ελέγχου και της καταστολής, επιβολή ενός καθεστώτος μόνιμης
έκτακτης ανάγκης. 

Μας διαιρούν, μας διαχωρίζουν, εκβιάζουν τη συστράτευση μας.
Αρνούμαστε τους πλαστούς διαχωρισμούς, τις εθνικές, φυλετικές,
ευρωκεντρικές και θρησκευτικές (αυτ)απάτες. Αρνούμαστε το ρόλο των
“στοχευμένων” ή “παράπλευρων” απωλειών των ενδοκυριαρχικών πολέμων. 

Αναγνωρίζουμε τη θέση μας στο πλευρό των όπου γης κολασμένων και των
αγώνων τους, στο πλευρό των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών,
ενάντια στη διασπορά του φόβου και το ιδεολόγημα της “ασφάλειας”,
ενάντια στην ελλάδα/ευρώπη-φρούριο, ενάντια σε κάθε μορφή κράτους και
εξουσίας.