Τις εβδομάδες που πέρασαν η συνέλευση πλατείας Κερατσινίου – Δραπετσώνας προχώρησε σε μια σειρά παρεμβάσεων, με ανάρτηση πανό και μοίρασμα κειμένου, σχετικά με την ανεργία την ανέχεια και τους θεσμούς διαχείρισης της φτώχειας (unesco και λοιπά ιδρύματα ελεημοσύνης).
Το κείμενο που μοιράστηκε περιγράφει την ήδη γνωστή κατάσταση της αυξανόμενης ανεργίας και φτώχειας που χτυπά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στον ελλαδικό χώρο, και ιδιαίτερα γειτονιές όπως το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα. Προσπαθεί επίσης να αναδείξει τον ρόλο των θεσμών διαχείρισης της φτώχειας, φιλανθρωπικά ιδρύματα και ”κοινωνικές” υπηρεσίες διαφόρων γνωστών ευεργετών που ενώ είναι οι ίδιοι που έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης για την σκληρή ταξική πολιτική σε βάρος των καταπιεσμένων εμφανίζονται ταυτόχρονα ως σωτήρες.
Οι παρεμβάσεις περιλάμβαναν μαζικά μοιράσματα του κειμένου σε λεωφορειακές γραμμές της περιοχής, σε κεντρικούς δρόμους της πόλης και στον τοπικό ΟΑΕΔ με ανάρτηση πανό στον τελευταίο.
Πραγματοποιήθηκε επίσης και παρέμβαση στο παράρτημα της Unesco Πειραιώς και Νήσων στο Κερατσίνι με ανάρτηση πανό δίπλα από το κτίριο και μοίρασμα του κειμένου στην γειτονιά.
.jpg) |
| (πανό στον ΟΑΕΔ) |
 |
| (πανό στην UNESCO) |
.jpg) |
| (παρέμβαση στα λεωφορεία) |
το κείμενο όπως μοιράστηκε
ακολουθεί το κείμενο:
ΑΝΕΡΓΙΑ – ΑΝΕΧΕΙΑ – ΘΕΣΜΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΑΖΛ
Ας φανταστούμε την κοινωνική πραγματικότητα σαν ένα παζλ. Τα κομμάτια του είναι τόσα πολλά και τόσο μικρά, ατάκτως ερριμμένα σε μία τεράστια έκταση. Η λύση του παζλ μοιάζει δύσκολη υπόθεση. Η ακροδεξιά δικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και το “κράτος έκτακτης ανάγκης” των τελευταίων ετών, αποτελεί το εγχώριο μοντέλο επιβολής του νέου ολοκληρωτισμού. Κατακερματίζει την πραγματικότητα σε μικρά, σκόρπια κομμάτια, δημιουργεί και εντείνει το αίσθημα του φόβου στους εκμεταλλευόμενους, παρουσιαζόμενη ως ο μοναδικός σωτήρας και φύλακας της κοινωνικής ομαλότητας στο δρόμο προς το φάντασμα της ανάπτυξης. Από τη μία πλευρά, η υιοθέτηση και εφαρμογή της “θεωρίας των δύο άκρων” στόχο έχει να συντρίψει κάθε έναν που αντιστέκεται και να προκαλέσει το φόβο και το συμβιβασμό. Από την άλλη πλευρά εντείνεται μία ολομέτωπη και πολλές φορές κρυφή επίθεση εναντίον των εκμεταλλευόμενων με 1,5 εκατομμύριο ανέργους επισήμως, ληστρικές μεθόδους φορολόγησης, συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάρρευση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, επερχόμενες απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών, διοικητικών υπαλλήλων κ.α. μέσω της διαθεσιμότητας, επαπειλούμενη απελευθέρωση των πλειστηριασμών, νέα αύξηση των εισιτηρίων στα ΜΜΜ κ.ο.κ. με τη λίστα να φαντάζει ατελείωτη, αποσπασματική και σεπολλά σημεία της αγνώστων λοιπών στοιχείων. Οι άνεργοι, οι εκμεταλλευόμενοι, αυτοί που καθημερινά δέχονται επίθεση αντιμετωπίζουν την απειλή της “κατάρρευσης”, την οποία τα ΜΜΕ με το θεαματικό των εικόνων τους προπαγανδίζουν συνεχώς.
Στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα, όπως και σε κάθε φτωχή και ταξικά προσδιορισμένη περιοχή, η ανεργία είναι μία τεράστια πληγή και σκληρή πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον τοπικό ΟΑΕΔ, το τρέχον ποσοστό ανεργίας αγγίζει συνολικά το 40%. Ένα ποσοστό, όμως στο οποίο δεν συμπεριλαμβάνονται οι άνεργοι που δεν έχουν εγγραφεί στο ταμείο ανεργίας ή δεν έχουν ανανεώσει την κάρτα ανεργίας τους (η μη εμπρόθεσμη ανανέωση επιφέρει πια άμεση διαγραφή του ανέργου), οι άνεργοι ναυτικοί (καταγράφονται στο Ν.Α.Τ. και είναι πολλοί στην περιοχή), οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε καθεστώς επίσχεσης εργασίας, οι αυτοαπασχολούμενοι που παρότι έχουν διακόψει την εμπορευματική δραστηριότητα συνεχίζουν τυπικά να θεωρούνται ενεργά απασχολούμενοι και πολλοί εργαζόμενοι που βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας λόγω της αναστολής εργασιών των επιχειρήσεων που δούλευαν (χαρακτηριστική περίπτωση μεταξύ άλλων η αλυσίδα “SPRIDER”, όπου οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ενταχθούν στο ταμείο ανεργίας γιατί δε θεωρούνται απολυμένοι). Επιπλέον από τα τρέχοντα καταγεγραμμένα ποσοστά προκύπτει ότι, στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω του 1 έτους), οι άνεργες γυναίκες και οι άνεργοι άνω των 25 ετών αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 50%.
Σε αυτές τις περιοχές, το σύστημα βοηθούμενο από τα πιστά σκυλιά του, τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, εφαρμόζει στην πράξη τη βάναυση πολιτική του. Εξάλλου η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλος των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι και ο θάνατος του 19χρονου Θανάση Καναούτη, μετά από διαπληκτισμό με ελεγκτή εισιτηρίων, για ένα απλήρωτο εισιτήριο σε τρόλεϊ στο Περιστέρι εικονοποιούν την σκλήρυνση της επιβαλλόμενης πολυμέτωπης επίθεσης. Οι δύο θάνατοι οδήγησαν σε αλλεπάλληλες πορείες και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής με αρκετές συλλήψεις και τραυματισμούς, με κυριότερο εκείνον του Γαβριήλ Α. που έχασε το ένα του μάτι από ευθεία βολή δακρυγόνου στην διαδήλωση στο Κερατσίνι στις 18/9, την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Γνωρίζοντας, επομένως, τον κίνδυνο μία σπίθα να ανάψει τη φωτιά της κοινωνικής έκρηξης, το σύστημα έχει από καιρού εφεύρει άλλο ένα “αντιβιοτικό”, ένα υποκατάστατο του διαλυμένου “κράτους πρόνοιας”. Η ιδιωτική πρωτοβουλία παίρνει τη θέση του κράτους ή των Ο.Τ.Α. στο πεδίο των κοινωνικών παροχών, η φιλανθρωπία φοράει την καλή της ενδυμασία και εμείς καλούμαστε εθελοντικά να προσφέρουμε δωρεάν την εργασία μας και την υλική βοήθειά μας. Στο Κερατσίνι, όπου η ανέχεια και η ανεργία δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, αυτό το νέο “αντιβιοτικό” πραγματοποιεί τα πρώτα μεγάλα και δυναμικά του βήματα. Πρόσφατη είναι η εγκατάσταση υποκαταστήματος της αστικής φιλανθρωπικής οργάνωσης της UNESCO στο Κερατσίνι, όπου ήδη σιτίζονται κάποιες οικογένειες και υπάρχει εγκατάσταση λουτήρων και άλλες παρεχόμενες υπηρεσίες. Η εν λόγω οργάνωση και άλλες τέτοιου είδους οργανώσεις, γεννήματα των “κατεχόντων” αυτού του κόσμου και πριμοδοτούμενα με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, αποτελούν θεσμούς διαχείρισης της φτώχειας που εξαπλώνεται. Παρέχουν ελεημοσύνη χωρίς να επιλύουν τις αιτίες του προβλήματος και παράλληλα δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης μεταξύ αυτού που παρέχει και αυτού που δέχεται την παροχή και βάλλουν εναντίον της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσω της απάνθρωπης διαδικασίας της ελεημοσύνης. Τα ίδια συμφέροντα, οι ίδιοι μηχανισμοί που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την περιθωριοποίηση, την ανέχεια, έρχονται σε δεύτερο χρόνο να εμφανιστούν ως φιλάνθρωποι σωτήρες. Πρόκειται για το κοινωνικό πρόσωπο του απάνθρωπου κεφαλαίου στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης (χαρακτηριστική είναι η παρουσία της Μαριάννας Βαρδινογιάννη στα εγκαίνια του υποκαταστήματος της UNESCO στο Κερατσίνι, συνοδευόμενης από τον πρόεδρο του ομίλου UNESCO Πειραιά, Γιάννη Μαρωνίτη και με τις ευχές και υποσχέσεις για κάθε είδους βοήθεια του δημάρχου Κερατσινίου – Δραπετσώνας Λουκά Τζανή). Ταυτόχρονα, μέσω της εθελοντικής εργασίας (ξεκάθαρη η στόχευση στη δεξαμενή των ανέργων, επιχειρούν να καθησυχάσουν την ατομική και συλλογική συνείδηση μέσω της εθελοντικής συμμετοχής σε διαδικασίες κοινωνικών παροχών και να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις εκπλήρωσης του“κοινωνικού καθήκοντος”.
Στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα, όπως και σε κάθε φτωχή και ταξικά προσδιορισμένη περιοχή, η ανεργία είναι μία τεράστια πληγή και σκληρή πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον τοπικό ΟΑΕΔ, το τρέχον ποσοστό ανεργίας αγγίζει συνολικά το 40%. Ένα ποσοστό, όμως στο οποίο δεν συμπεριλαμβάνονται οι άνεργοι που δεν έχουν εγγραφεί στο ταμείο ανεργίας ή δεν έχουν ανανεώσει την κάρτα ανεργίας τους (η μη εμπρόθεσμη ανανέωση επιφέρει πια άμεση διαγραφή του ανέργου), οι άνεργοι ναυτικοί (καταγράφονται στο Ν.Α.Τ. και είναι πολλοί στην περιοχή), οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε καθεστώς επίσχεσης εργασίας, οι αυτοαπασχολούμενοι που παρότι έχουν διακόψει την εμπορευματική δραστηριότητα συνεχίζουν τυπικά να θεωρούνται ενεργά απασχολούμενοι και πολλοί εργαζόμενοι που βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας λόγω της αναστολής εργασιών των επιχειρήσεων που δούλευαν (χαρακτηριστική περίπτωση μεταξύ άλλων η αλυσίδα “SPRIDER”, όπου οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ενταχθούν στο ταμείο ανεργίας γιατί δε θεωρούνται απολυμένοι). Επιπλέον από τα τρέχοντα καταγεγραμμένα ποσοστά προκύπτει ότι, στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω του 1 έτους), οι άνεργες γυναίκες και οι άνεργοι άνω των 25 ετών αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 50%.
Σε αυτές τις περιοχές, το σύστημα βοηθούμενο από τα πιστά σκυλιά του, τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, εφαρμόζει στην πράξη τη βάναυση πολιτική του. Εξάλλου η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλος των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι και ο θάνατος του 19χρονου Θανάση Καναούτη, μετά από διαπληκτισμό με ελεγκτή εισιτηρίων, για ένα απλήρωτο εισιτήριο σε τρόλεϊ στο Περιστέρι εικονοποιούν την σκλήρυνση της επιβαλλόμενης πολυμέτωπης επίθεσης. Οι δύο θάνατοι οδήγησαν σε αλλεπάλληλες πορείες και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής με αρκετές συλλήψεις και τραυματισμούς, με κυριότερο εκείνον του Γαβριήλ Α. που έχασε το ένα του μάτι από ευθεία βολή δακρυγόνου στην διαδήλωση στο Κερατσίνι στις 18/9, την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Γνωρίζοντας, επομένως, τον κίνδυνο μία σπίθα να ανάψει τη φωτιά της κοινωνικής έκρηξης, το σύστημα έχει από καιρού εφεύρει άλλο ένα “αντιβιοτικό”, ένα υποκατάστατο του διαλυμένου “κράτους πρόνοιας”. Η ιδιωτική πρωτοβουλία παίρνει τη θέση του κράτους ή των Ο.Τ.Α. στο πεδίο των κοινωνικών παροχών, η φιλανθρωπία φοράει την καλή της ενδυμασία και εμείς καλούμαστε εθελοντικά να προσφέρουμε δωρεάν την εργασία μας και την υλική βοήθειά μας. Στο Κερατσίνι, όπου η ανέχεια και η ανεργία δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, αυτό το νέο “αντιβιοτικό” πραγματοποιεί τα πρώτα μεγάλα και δυναμικά του βήματα. Πρόσφατη είναι η εγκατάσταση υποκαταστήματος της αστικής φιλανθρωπικής οργάνωσης της UNESCO στο Κερατσίνι, όπου ήδη σιτίζονται κάποιες οικογένειες και υπάρχει εγκατάσταση λουτήρων και άλλες παρεχόμενες υπηρεσίες. Η εν λόγω οργάνωση και άλλες τέτοιου είδους οργανώσεις, γεννήματα των “κατεχόντων” αυτού του κόσμου και πριμοδοτούμενα με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, αποτελούν θεσμούς διαχείρισης της φτώχειας που εξαπλώνεται. Παρέχουν ελεημοσύνη χωρίς να επιλύουν τις αιτίες του προβλήματος και παράλληλα δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης μεταξύ αυτού που παρέχει και αυτού που δέχεται την παροχή και βάλλουν εναντίον της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσω της απάνθρωπης διαδικασίας της ελεημοσύνης. Τα ίδια συμφέροντα, οι ίδιοι μηχανισμοί που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την περιθωριοποίηση, την ανέχεια, έρχονται σε δεύτερο χρόνο να εμφανιστούν ως φιλάνθρωποι σωτήρες. Πρόκειται για το κοινωνικό πρόσωπο του απάνθρωπου κεφαλαίου στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης (χαρακτηριστική είναι η παρουσία της Μαριάννας Βαρδινογιάννη στα εγκαίνια του υποκαταστήματος της UNESCO στο Κερατσίνι, συνοδευόμενης από τον πρόεδρο του ομίλου UNESCO Πειραιά, Γιάννη Μαρωνίτη και με τις ευχές και υποσχέσεις για κάθε είδους βοήθεια του δημάρχου Κερατσινίου – Δραπετσώνας Λουκά Τζανή). Ταυτόχρονα, μέσω της εθελοντικής εργασίας (ξεκάθαρη η στόχευση στη δεξαμενή των ανέργων, επιχειρούν να καθησυχάσουν την ατομική και συλλογική συνείδηση μέσω της εθελοντικής συμμετοχής σε διαδικασίες κοινωνικών παροχών και να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις εκπλήρωσης του“κοινωνικού καθήκοντος”.
Τελευταία εμφάνιση της πρακτικής ανάληψης των κοινωνικών παροχών από ιδιώτες στο Κερατσίνι, είναι κι η απόπειρα του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας να παραχωρηθεί δωρεάν το Δημοτικό Κολυμβητήριο Κερατσινίου στις νεοεμφανιζόμενες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ. Σ. ΕΠ.). Αυτές αποτελούν μορφώματα συνεταιρισμού κοινωνικού χαρακτήρα που συστήνονται με ταχείες διαδικασίες και χαρακτηρίζονται από ελαστικές εργασιακές σχέσεις και κυρίως εθελοντική εργασία, δημοτική οικονομική ενίσχυση και ευνοϊκούς όρους για συμμετοχή στα προγράμματα Ε.Σ.Π.Α. Η απόπειρα παραχώρησης προωθήθηκε παρά τη διαβεβαίωση αθλητικών συλλόγων της περιοχής ότι μπορούν να καλύψουν τα έξοδα συντήρησης του χώρου μέσω των εισφορών των μελών τους. Όλως τυχαίως βέβαια, στη δημιουργία της συγκεκριμένης επιχείρησης συνέβαλλαν μεταξύ άλλων δημοτικοί σύμβουλοι με προεξάρχοντα το δημοτικό σύμβουλο της δημοτικής αρχής Βενέτη και εύρωστοι οικονομικά φίλοι του δημάρχου. Τελικώς, το σχέδιο δεν ευδοκίμησε καθώς καταψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο. Η επανεμφάνισή του όμως τόσο στον τομέα του αθλητισμού, όσο και στον τομέα των βρεφονηπιακών σταθμών, της καθαριότητας κτλ δεν θα αργήσει καθώς ήδη αρκετοί δήμοι έχουν παραχωρήσει τη λειτουργία τέτοιων τομέων σε ιδιώτες, απολύοντας εργαζόμενους του δήμου και εκχωρώντας ζωτικής σημασίας τομείς στα χέρια ιδιωτών κερδοσκόπων.
Το σύστημα και όλοι οι υπηρέτες του, για να μπορέσει να επιβιώσει, προσπαθεί να διαχειριστεί τους εξαθλιωμένους, τους ανέργους και να καθυποτάξει τους αγωνιζόμενους, διαχέοντας τα κομμάτια του παζλ. Ποια είναι η δική μας απάντηση; Σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, σε πόλεις και γειτονιές εμφανίζονται συλλογικά εγχειρήματα που δημιουργούν κοινωνικές σχέσεις στη βάση της αλληλεγγύης, της οριζοντιότητας και της ισότητας. Αυτές οι φωνές πρέπει να δυναμώσουν. Να αφουγκραστούμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε αυτό –οργανωμένα σπάζοντας την απομόνωση και τους μοναχικούς δρόμους, να παλέψουμε για τη δημιουργία ενός άλλου κόσμου ενάντια και πέρα από αναθέσεις σε κάθε λογής ειδικούς, ενάντια και πέρα από κάθε μορφής διαχωρισμούς. Ο στόχος τους είναι να μας υποτάξουν και να μας εξαθλιώσουν, η συλλογική μας δύναμη και η δημιουργική μας θέληση μπορεί τους συντρίψει. Τότε θα συνθέσουμε εμείς οι ίδιοι το παζλ της δικής μας πραγματικότητας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας