Η προσωρινή συλλογική παύση τον τελευταίο μήνα για ξεκούραση, αλλαγή παραστάσεων και ανασυγκρότηση, καθόλου δεν αντιστοιχήθηκε με μια ανάλογη κοινωνική νηνεμία. Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβληθεί από τα εγχώρια και υπερεθνικά, οικονομικά και πολιτικά αφεντικά, αποτυπώθηκε εξόφθαλμα στον φρενήρη ρυθμό σοβαρών γεγονότων βδομάδα τη βδομάδα.
Από την εκτέλεση του Μάριαν Κόλα στα βουνά της Ηπείρου από τις κρατικές συμμορίες και την τηλεοπτική περιφορά προς παραδειγματισμό του νεκρού σώματός του μέχρι τις αστυνομικές εκκενώσεις των κατειλημμένων αυτοοργανωμένων χώρων στην Πάτρα, ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ & ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ στο ΤΕΙ. Από την εξέγερση των φυλακισμένων μεταναστών «χωρίς χαρτιά» στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας όταν τους ανακοινώθηκε ότι η κράτησή τους θα παραταθεί από τους 12 στους 18 μήνες και την άγρια καταστολή τους μέχρι τη συμπλοκή με ελεγκτή και το θάνατο του 19χρονου Θανάση Καναούτη στο Περιστέρι επειδή δεν είχε ακυρώσει εισιτήριο στο τρόλεϊ που επέβαινε. Από την εντεινόμενη αντεπανάσταση και τις αιματηρές ενδοκαθεστωτικές διευθετήσεις στην Αίγυπτο και τα χημικά νευροπαραλυτικά αέρια στη Δαμασκό της Συρίας μέχρι την εισβολή -χωρίς καν κάποιο πρόσχημα- ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων στο Πολυτεχνείο, στο κατειλημμένο στέκι αρχιτεκτονικής, στο μηχανουργείο (χώρο πραγματοποίησης εκδηλώσεων και συναυλιών), στο κτίριο Γκίνη.
Επανερχόμαστε σταδιακά στις θέσεις μάχης, στην αντιπληροφόρηση και στις κοινωνικές παρεμβάσεις, στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, στη σύγκρουση με κάθε εξουσία. Για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση. Ενάντια στον εξανδραποδισμό της ζωής μας. Ενάντια στη δολοφονική πολιτική των ανθρωποδιοικητών.
Διαρκές ανοιχτό ραντεβού στις αυτοοργανωμένες διαδικασίες, στις δημιουργικές δραστηριότητες, στους δρόμους της οργής.