Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε χέρι-χέρι και πόρτα-πόρτα στην περιοχή της Δραπετσώνας σε εκατοντάδες αντίτυπα την Τετάρτη 3 Απρίλη από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Από τις 12 Φλεβάρη, 12 μετανάστες κρατούμενοι στο Α.Τ. Νίκαιας ξεκίνησαν απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησής τους και τους επαναλαμβανόμενους ξυλοδαρμούς από αστυνομικούς. Με βρισιές, εξευτελισμούς και άσκηση σωματικής βίας οι αστυνομικοί προσπάθησαν να σπάσουν την απεργία πείνας των κρατουμένων. Ένας μετανάστης κατέληξε στο νοσοκομείο αφού χτυπήθηκε από τους συγκρατούμενους του μετά από εντολή αστυνομικού, ο οποίος απαιτούσε μ’ αυτόν τον τρόπο τη λήξη της απεργίας πείνας.
Στις 14 Μάρτη μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Δραπετσώνας 70 μετανάστες κρατούμενοι (ανάμεσά τους και 4 από το Α.Τ. Νίκαιας) οι οποίοι ξεκίνησαν απεργία πείνας, αντιδρώντας στην αναίτια κι αδικαιολόγητη τρίμηνη παράταση της κράτησής τους, ενώ κάποιοι κρατούνται ήδη για 9 μήνες εξαιτίας του ότι δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα παραμονής. Φυσικά και στο Α.Τ. Δραπετσώνας τους περίμενε η ίδια μοίρα. Εξευτελισμοί, βρισιές, ξύλο και οι γνωστές απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης. Περίπου 100 μετανάστες κρατούνται τώρα στριμωγμένοι σε κελιά που χωράνε με το ζόρι 30 άτομα, μέσα σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, κοιμούνται κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο, στερούμενοι τη στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, ακόμα και το νερό. Το αποτέλεσμα των απαράδεκτων όρων κράτησης και διαβίωσης και της σχεδόν καθημερινής άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας είναι 3 αυτοτραυματισμοί μεταναστών κρατουμένων και 2 απόπειρες αυτοκτονίας ενός παλαιστίνιου πρόσφυγα. Από τους μετανάστες που κρατούνται στο Α.Τ. Δραπετσώνας έχουν αφεθεί ελεύθεροι οι παραπάνω 4 και άλλοι έξι έχουν μεταφερθεί στο Α.Τ. Ασπρόπυργου, όπου οι αστυνομικοί του τμήματος τους «καλοδέχτηκαν» με τους γνώριμους απειλητικούς εκφοβισμούς του στυλ «θα σας τσακίσουμε, να πεθάνετε, δεν μας νοιάζει αν πεθάνετε στην πείνα.» Των υπόλοιπων κρατουμένων αγνοείται η τύχη προς το παρόν.
Οι ξυλοδαρμοί, εξευτελισμοί και βασανισμοί μεταναστών και προσφύγων κρατουμένων και μη, δεν είναι ούτε πρωτοφανές, ούτε πρωτάκουστο γεγονός. Είναι μέρος της κρατικής αντι-μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία περιλαμβάνει πογκρόμ εναντίον μεταναστών, καθημερινές συλλήψεις και φυλακίσεις, στα πλαίσια των επιχειρήσεων σκούπα του «Ξένιου Δία», απελάσεις, εκφοβισμό και απειλές, τρομοκράτηση, δολοφονίες, καταστολή των αγώνων των μεταναστών, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα «φύλαξης». Η επιβολή και ο έλεγχος της νομιμότητας και της τάξης με την αστυνομική προστασία από τη δήθεν εγκληματικότητα και παραβατικότητα των μεταναστών αποτελούν εξουσιαστικές πρακτικές του κράτους που δοκιμάζονται πάνω στα κορμιά και τις ζωές των μεταναστών στοχοποιώντας τους και καταδεικνύοντάς τους ως υπαίτιους για όλα τα δεινά. Η πανάρχαια, αλλά και πιο επίκαιρη από ποτέ, πρακτική του εξιλαστήριου θύματος που εφαρμόζεται τώρα παρουσιάζοντας τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίους τράγους, είναι πολύ βολική για την παρούσα κοινωνική πραγματικότητα. Οι πιο αδύναμοι και κατατρεγμένοι πάντα αποτελούσαν τον πιο εύκολο στόχο, έτσι για ακόμα μια φορά τη στιγμή που το ποσοστό της ανεργίας έχει φτάσει το 27% φταίνε οι μετανάστες που «μας παίρνουν τις δουλειές», τη στιγμή που η ιατρική περίθαλψη έχει γίνει είδος πολυτελείας φταίνε οι μετανάστες που στέκονται στις ουρές των νοσοκομείων, τη στιγμή που τα νοσοκομεία στερούνται τα απαραίτητα ιατροφαρμακευτικά υλικά φταίνε οι μετανάστες που «φέρνουν αρρώστιες», τη στιγμή που ο κόσμος δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τις βασικές ανάγκες επιβίωσης φταίνε οι μετανάστες που «κλέβουν», τη στιγμή που οι τράπεζες κατάσχουν τα σπίτια το ένα μετά το άλλο φταίνε οι μετανάστες που συγκατοικούν κατά δεκάδες σε γκαρσονιέρες, τη στιγμή που ο νόμος είναι η καταστολή και η τάξη είναι η φυλάκιση φταίνε οι μετανάστες που «εγκληματούν», τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση στέλνει στρατεύματα στις ασιατικές χώρες φταίνε οι μετανάστες που έρχονται εδώ. Σε μια κοινωνία που κυριαρχεί η αδικία, εξουσιάζει ο φόβος και καταπατάται κάθε αυτονόητη ελευθερία, ΔΕΝ φταίνε οι μετανάστες.
Οι επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» του Ξένιου Δία, οι αστυνομικές επιδρομές «πάταξης του εγκλήματος» και τα φασιστικά πογκρόμ εναντίον των μεταναστών είναι επιθέσεις των ισχυρών στους αδύναμους και καταπιεσμένους. Οι βασανισμοί και οι ταπεινώσεις των μεταναστών μέσα στα κρατητήρια των τμημάτων, οι απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης στα κελιά και ο εγκλεισμός τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εξελίσσονται ταυτόχρονα με την επίταξη απεργών, την καταστολή κάθε κινητοποίησης, τη φίμωση της αμφισβήτησης.
Με τους μετανάστες δουλεύουμε στις ίδιες δουλειές, συναντιόμαστε στις ίδιες γειτονιές, πηγαίνουμε στα ίδια σχολεία, ζούμε την ίδια καθημερινότητα, μαζί αγωνιζόμαστε ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση, την καταπίεση. Απέναντι σ’ έναν κόσμο διαχωρισμών, αποκλεισμών κι απομόνωσης, εμείς χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης, ισότητας και συντροφικότητας σε κάθε γειτονιά.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
κάθε Δευτέρα, 7.00μμ, Πλ. Λαού – Ταμπούρια
