Ένα χρόνο πριν, στις 10 Μάη 2011, η δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στη συμβολή της Γ’ Σεπτεμβρίου με την οδό Ηπείρου, αποτέλεσε την αφορμή για ένα πολυήμερο ρατσιστικό πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας με τη στήριξη και κάλυψη της αστυνομίας. Επιθέσεις σε μετανάστες, εισβολές σε σπίτια τους, ξυλοδαρμός μέχρι και αστέγων έξω από το συσσίτιο του δήμου αθηναίων.
Ο ρατσισμός, οι επιχειρήσεις «σκούπα», τα πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι βασική παράμετρος της ολομέτωπης επίθεσης της εξουσίας μαζί με την ένταση της εκμετάλλευσης, το βάθεμα των αποκλεισμών την όξυνση της καταστολής και τη συνολική φτωχοποίηση της καθημερινής ζωής.
Από την άλλη, τον τελευταίο χρόνο υπήρξαν μεγάλοι κύκλοι κοινωνικών-ταξικών αγώνων και αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Το κίνημα των πλατειών, τα απεργιακά διήμερα 28-29 Ιούνη και 19-20 Οκτώβρη, ο ξεσηκωμός της 12 Φλεβάρη, ο πολλαπλασιασμός των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων αντίστασης και αλληλεγγύης στις γειτονιές, σε εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους.
Και αυτή τη φορά, όπως πάντα, τίποτα δε θα αλλάξει με τις εκλογές, πέρα από την αναστήλωση του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων, πέρα από τον τρόπο και το προσωπικό διαχείρισης της υποταγής μας.
Κι επειδή είναι βέβαιο ότι το διάστημα που ακολουθεί η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η καταστολή, ο ρατσισμός, τα πογκρόμ, οι επιχειρήσεις «σκούπα» θα ενταθούν… σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες, όξυνση των ακηδεμόνευτων ριζοσπαστικών αγώνων για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας και του πολιτισμού των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
