ας φέρουμε την επανάσταση εδώ….

…το άρθρο που ακολουθεί βρέθηκε στις 22.02.11, στο http://www.sawtalniswa.com/ και το έγραψε η Leil-Zahra Mortada. Επειδή το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο, παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα. Oλόκληρο υπάρχει στα links που ακολουθούν.

να φέρουμε την επανάσταση στις χώρες μας
Εάν υπάρχουν χώρες που έδειξαν έμπρακτη αλληλεγγύη στην αιγυπτιακή και τυνησιακή επανάσταση, αυτές είναι το Μπαχρέιν, η Λιβύη, το Ιράν, η Υεμένη και η Αλγερία. Νέα από διαδηλώσεις αρχίζουν να καταφτάνουν από το Μαρόκο, την Ιορδανία, τη Συρία και τα κατεχόμενα εδάφη του κουρδικού Ιράκ. Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί τώρα, πώς και έτσι, πώς συνέβη, πού θα πάει, ποιος θα αναλάβει την εξουσία, και τί αντίκτυπο θα έχει στην παγκόσμια πολιτική σκηνή; Όλες οι ερωτήσεις είναι σωστές, αλλά αυτό που ο κόσμος φαίνεται να αγνοεί είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος, ούτε μία κυβέρνηση σε αυτόν τον πλανήτη που δεν είναι συνένοχη και υποστηρίκτρια μερικών ή σχεδόν όλων αυτών των καταπιεστικών καθεστώτων. 
[…]

Το κρίσιμο ερώτημα σήμερα είναι ποια από τις κυβερνήσεις μας δεν υποστήριζε ή – ακόμη χειρότερα – εξακολουθεί να υποστηρίζει αυτά τα καθεστώτα; Ποια από τις κυβερνήσεις δεν σκοτώνει εμάς ή τον πλανήτη; Μήπως και η δικιά μας κυβέρνηση μετατραπεί -ως μια άλλη κυβέρνηση Μουμπάρακ- μέσα σε μία νύχτα από «δημοκρατικό» και «φιλελεύθερο» καθεστώς, στο νέο απόλυτο «διαβολικό» καθεστώς; Μήπως πρέπει να περιμένουμε άλλα 30 χρόνια για να δούμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει;
Οι περικοπές των κοινωνικών υπηρεσιών, η ανεργία, η οικονομική κρίση που επιδεινώνεται, η αγορά οπλικών συστημάτων, η πυρηνική ενέργεια, η λεηλασία του κάθε εκατοστού του πλανήτη, η καταστροφή της φύσης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Παγκόσμια Τράπεζα, η συνοριακή αστυνομία, οι νόμοι για τη μετανάστευση, οι ρατσιστικές κυβερνητικές πολιτικές, οι εκτοπίσεις, οι γενοκτονίες, η αποικιοκρατική εκμετάλλευση, ο ιμπεριαλιστικός έλεγχος, η οικονομική και πολιτική ηγεμονία, ο πόλεμος, η κατοχή, οι λεγόμενοι G8, οι πολυεθνικές, οι εκποιήσεις γης, η καταναγκαστική εργασία, το ΝΑΤΟ, η σύγχρονη δουλεία, το σκλαβοπάζαρο, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι περικοπές στην παιδεία, οι άδικες τιμές των κατοικιών, η υποκρισία και η χειραγώγηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η λογοκρισία∙ οι χριστιανικοί, μουσουλμανικοί και εβραϊκοί φονταμενταλισμοί∙ οι νοθευμένες εκλογές, η δολοφονικές εξωτερικές πολιτικές, η σφαγή των ιθαγενών λαών και των πολιτισμών τους, η κρατικά χρηματοδοτούμενη τρομοκρατία, τα κρατικά χρηματοδοτούμενα ψέματα και οι αβάσιμες εκστρατείες φόβου, οι σεξιστικοί και ομοφοβικοί νόμοι και δηλώσεις, η ωμή βία σε όλα τα επίπεδα ενάντια στους μη-λευκούς, η ατιμωρησία, η διαφθορά… ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Αυτές είναι μόνο μερικές λέξεις που περιγράφουν όλες τις κυβερνήσεις σήμερα και όχι μόνο τα καθεστώτα του Μουμπάρακ ή του Ben Ali, ή του Ahmadi Najad.
[…]

Επιλέξτε κάποιες φωνές από τη Δύση που αυξήθηκαν μπροστά σε μια υποτιθέμενη «ανησυχία» για τη δημοκρατία, φοβούμενες την άνοδο του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού στην Αίγυπτο, στο Μπαχρέιν και τη Λιβύη. Όχι πως μία τέτοια «ανησυχία» δεν ισχύει για την αντιμετώπιση ενός πιθανού καταπιεστικού καθεστώς το οποίο παραβιάζει την ίδια την ουσία της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και της ελευθερίας, αλλά, πραγματικά, η Δύση είναι απαλλαγμένη από έναν παρόμοιο φονταμενταλισμό; Και γιατί αυτές οι φωνές «ανησυχούν» όταν, σε κάθε εξέγερση, οι άνθρωποι επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά ότι οι επαναστάσεις τους είναι κοινωνικές, πολυποίκιλες και μη-θρησκευτικά συνδεδεμένες; Η έκφραση αυτών των “ανησυχιών” με τόσο ένθερμο τρόπο, ενώ την ίδια στιγμή αγνοούνται οι άμεσες μαρτυρίες, δεν αποτελεί έναν ακόμη διασυρμό των απανταχού μουσουλμάνων (αλλιώς γνωστού ως: “ρατσιστική” διάκριση);
[…]
Η ανικανότητα πολλών φωνών από τη Δύση να δουν τις ομοιότητες και την διασυνδέσεις των καταπιεστικών καθεστώτων της Μέσης Ανατολής με εκείνα των καθεστώτων της Δύσης, όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τις ζωές και την ευημερία των λαών που εξεγείρονται σε αυτές τις χώρες, αλλά επίσης απεικονίζει τον συνεχώς αυξανόμενο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τις διακρίσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι μετανάστες και οι πληθυσμοί που προέρχονται από τις μη λευκές, ως επί το πλείστον μη ιουδαιο-χριστιανικές χώρες.
Η ΕΕ έσπευσε να «ασφαλίσει» τα σύνορά της ενάντια «στην εισροή μεταναστών» αμέσως μετά την αιγυπτιακή και τυνησιακή επανάσταση. Με τη βοήθεια του ρατσιστικού δολοφονικού οργανισμού Frontex, η ΕΕ δρομολόγησε αυτό που αποκαλούν ως «επιχείρηση για την συνοριακή κατάσταση έκτακτης ανάγκης της ΕΕ – Ερμής», η οποία ξεκίνησε τις εργασίες της στη Μάλτα και τη Λαμπεντούσα, στην Ιταλία, στις 20 Φεβρουαρίου του 2011. Ο έλληνας υπουργός Προστασίας του Πολίτη  Χρήστος Παπουτσής, δήλωσε ότι «σήμερα δεν υπάρχει ιδιαίτερος κίνδυνος νέου κύματος εισροής μεταναστών, [εντούτοις] η προετοιμασία και η ετοιμότητα είναι αναγκαίες» προσθέτοντας ότι οι έλεγχοι ασφαλείας τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα που πραγματοποιούνται από την αστυνομία και το λιμενικό θα ενταθούν… Καμία από αυτές τις χώρες ή τις κυβερνήσεις δεν έχουν προσφέρει στη νέα Τυνησία ή την νέα Αίγυπτο τη βοήθεια που εδώ και τόσα χρόνια προσέφεραν απλόχερα για την στήριξη των βάναυσων καθεστώτων και δικτατοριών. Αντιθέτως, έσπευσαν να «ασφαλίσουν» τα σύνορά τους, προστατεύοντας τα συμφέροντά τους και για άλλη μια φορά χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια.

  
[…και καταλήγει…]

Αυτό είναι το ερώτημα σήμερα, ποιον σκοτώνει η σιωπή μας; Είναι καιρός να αναμορφώσουμε και να επαναπροσδιορίσουμε το περίφημο αντιπολεμικό σύνθημα «φέρνοντας τον πόλεμο στην χώρα μας» (bringing the war home) σε «φέρνοντας την επανάσταση στην χώρα μας» (bringing the revolution home). Δεν υπάρχει καλύτερη και πιο επείγουσα υποστήριξη προς το λαό της Αιγύπτου, του Μπαχρέιν, τη Λιβύης, του Ιράν, της Υεμένης, της Αλγερίας, της Τυνησίας… κλπ, από την ανατροπή των δικών μας καθεστώτων. Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται περισσότερο οι Αιγύπτιοι και οι Ιρανοί και οι Τυνήσιοι και εμείς από το να μεταφέρουμε την Πλατεία Tahrir στις χώρες μας, να φέρουμε την επανάσταση στις χώρες μας!