Ότι δεν ήταν ένα απλό «τροχαίο ατύχημα»; Ότι δε συνηγόρησαν όλα τα «αυτονόητα» του κόσμου για την τραγική κατάληξη; Η «κακιά στιγμή», η «αβλεψία» ή ο «κακός υπολογισμός» του μπάτσου, η «απροσεξία» της μικρής 7χρονης, το ότι «οι γύφτοι πετάγονται στο δρόμο χωρίς να κοιτάνε», ότι «τα γύφτικα είναι ζούγκλα»…
Ότι τα κωλόπαιδα των ΔΙΑΣ –ανάμεσά τους ο ανώνυμος και ελεύθερος ΔΙΑΣ που υπηρετούσε στο τμήμα μενιδίου, δολοφόνος της μικρής- με τις full face κουκούλες και τη μάτσο πόζα των σερίφηδων, έχουν κατακλύσει τις γειτονιές μας, για να σπείρουν το φόβο της πανταχού παρούσας κρατικής τιμωρίας…;
Αμφιβάλλει κανείς ότι τα κωλόπαιδα των ΔΙΑΣ –και ειδικά «σκληρών περιοχών» όπως το Μενίδι- έχουν το θεσμικό OK από τους πολιτικούς και επιχειρησιακούς τους προϊστάμενους, να επιβάλλουν την τσογλανιά τους στις γειτονιές, ως λειτουργικό κώδικα καταστολής; Ότι η απαξία για όλες αυτές τις κοινωνικές ομάδες που στοχοποιεί η καταστολή, είναι και αυτή που θα επανατροφοδοτήσει την αστυνομική αλαζονεία; Ότι αυτές οι κοινωνικές ομάδες στο Μενίδι είναι οι «γύφτοι», οι «ρωσοπόντιοι», οι μετανάστες και η νεολαία του Μενιδίου;
Αν κάποιος έχει δει τις δίκυκλες συμμορίες των ΔΙΑΣ να διασχίζουν την οδό Κύπρου στα «γύφτικα», αν κάποιος έχει δει το ύφος, την τσίτα και το βλέμμα τους καθώς σαρώνουν την «επικίνδυνη περιοχή», θα έχει καταλάβει πως παντού αναγνωρίζουν ενόχους, εγκληματίες, ύποπτους και υπάνθρωπους. Θα έχει καταλάβει πώς έγινε το «ατύχημα»…
ΥΓ. Οι συγκρούσεις και η οργή κατοίκων στα «γύφτικα» του Μενιδίου, ήταν ένας παράγοντας αποσταθεροποίησης που έπρεπε πάση θυσία να εκτονωθεί. Γι’ αυτό και εκτός από τις άπειρες δυνάμεις καταστολής που στάλθηκαν στο Μενίδι, μπήκαν μπροστά και οι γνωστοί δίαυλοι επικοινωνίας με «προσωπικότητες» από την κοινότητα των Ρομά Μενιδίου. Ό,τι δεν κατάφεραν χτες τα ΜΑΤ, τα δακρυγόνα, η περικύκλωση, το κατάφεραν αυτοί.
Η ηρεμία πάντως στη γειτονιά δεν είναι παρά φαινομενική, προσωρινή, υπόγεια.Και δε χρειάζεται πολλές αφορμές για να ξεσπάσει η οργή.
