…που μας έστειλε μεταφρασμένο σύντροφος από το εξωτερικό, με αφορμή την ανάρτησή μας για την γαλλία κάποιες μέρες πριν.
“ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ:
ΑΠΕΡΓΙΑ, ΜΠΛΟΚΑ, ΣΑΜΠΟΤΑΖ
ΕδΩ και πολλΕς μΕρες πολλαπλές πρωτοβουλίες ξεφυτρώνουν παντού: μπλόκα λυκείων, σιδηροδρομικών σταθμών, διυλιστηρίων, εθνικών οδών, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, χώρων εργασίας, εμπορικών κέντρων· στοχευμένες διακοπές ηλεκτρικού, καταστροφές εκλογικών κέντρων και δημαρχείων.
Σε κΑθε ΠΟΛΗ αυτές οι ενέργειες κάνουν εντονότερο τον συσχετισμό δύναμης και δείχνουν ότι είναι πολλοί αυτοί που δεν ικανοποιούνται πλέον από μορφές δράσης και λόγους της τάξης που επιβάλλονται από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Στην περιοχή του Παρισιού ανάμεσα στα μπλόκα των λυκείων και των σιδηροδρομικών σταθμών, τις απεργίες των δημοτικών σχολείων, τις πικετοφορίες των εργατών μπροστά στα εργοστάσια, οι διαπρολεταρικές συνελεύσεις και οι συλλογικότητες δράσης συμβαίνουν προκειμένου να επιχειρήσουμε να σπάσουμε την απομόνωση και τους διαχωρισμούς μας σε κατηγορίες. Το σημείο αφετηρίας τους: η αυτοοργάνωση για να απαντήσουμε στην ανάγκη να οικειοποιηθούμε τους αγώνες μας χωρίς την διαμεσολάβηση αυτών που ισχυρίζονται ότι μιλάνε στο όνομα των εργατών. Είμαστε πολλοί αυτοί που δεν είμαστε οργανωμένοι σύμφωνα με τις παραδοσιακές μορφές της απεργίας σε ένα χώρο εργασίας και που τόσο θέλουμε να συνεισφέρουμε σε ένα γενικό κίνημα μπλοκαρίσματος της οικονομίας. Επειδή αυτό το κίνημα είναι επίσης μια ευκαιρία για να πάμε πέρα από την μοναδική προβληματική των συντάξεων, να θέσουμε το ζήτημα της εργασίας, να αναπτύξουμε και να δημιουργήσουμε μαζί μια κριτική της εκμετάλλευσης.
ΞεκινΩντας από αυτΑ τα ερωτΗματα, αποφασίσαμε την Παρασκευή 15.10 να καταλάβουμε την όπερα της Βαστίλης. Επρόκειτο να διεισδύσουμε σε μια εκδήλωση που αναμεταδιδόταν ζωντανή από το ραδιόφωνο, να παίξουμε τους ταραχοποιούς μέσα σε ένα χώρο όπου κυκλοφορεί το πολιτιστικό εμπόρευμα και να οργανώσουμε εκεί μια συνέλευση. Συναντηθήκαμε περισσότερο από μια χιλιάδα στην place de la nation γύρω από πανό όπως «Τα αφεντικά καταλαβαίνουν μόνο μια γλώσσα: απεργία, μπλόκα, σαμποτάζ» και «ενάντια στην εκμετάλλευση να μπλοκάρουμε την οικονομία» με μια επιθυμία επίσης να ξεφύγουμε από το ευρέως οροθετημένο πλαίσιο της συνδικαλιστικής διαδήλωσης. Φτάσαμε στο τέλος της πορείας περπατώντας στην αντίθετη κατεύθυνση προκειμένου να φτάσουμε στον χώρο δράσης και να βρεθούμε στην ελεύθερη διαδήλωση αν και περικυκλωμένοι από μια επιβλητική αστυνομική παρουσία. Αρκετά γρήγορα περισσότερο από μια εκατοστή από μπάτσους με πολιτικά βοηθημένοι από την περιφρούρηση των συνδικάτων έκοψαν την πορεία στα δύο εμποδίζοντας έναν αριθμό από άτομα να ενωθούν μαζί μας. Με αυγά και βεγγαλικά κατορθώσαμε όσο ήταν δυνατό να απομακρύνουμε την μπατσαρία από την διαδήλωσή μας και επιπλέον να αφήσουμε κάποια ίχνη στον δρόμο μας. Υπενθυμίζουμε παρεμπιπτόντως σε αυτούς που δεν βρίσκουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από το να κάνουν υποθέσεις για τους αστυνομικούς που είχαν διεισδύσει στην πορεία ξεκινώντας από εικόνες κλεμμένες από τον τύπο των μπάτσων, ότι δεν είναι ζήτημα να κλαίνε για τις βιτρίνες δυο τραπεζών η οποία επίθεση δεν είναι παρά μια ασθενής απάντηση στην βία του κεφαλαίου.
ΦτΑνοντας στην ΒαστΙλη με την αστυνομική πίεση και με την βοήθεια της σύγχυσης, μόνο πενήντα από τα άτομα τελικά μπήκαν στην όπερα ενώ άλλοι διάλεξαν να διαλυθούν. Οι μπάτσοι παραταγμένοι στην πλατεία κατόρθωσαν να συλλάβουν τουλάχιστον σαράντα άτομα και να τα προσάγουν σε διάφορα αστυνομικά τμήματα. Την Δευτέρα το βράδυ οι περισσότεροι αφέθηκαν ελεύθεροι, αλλά τουλάχιστον 5 όχι, και παρουσιάζονται στον δικαστή την Τρίτη 19.10 και κατηγορούνται για ένοπλη ομάδα και καταστροφές από οργανωμένη συμμορία.
Όπως πΑντοτε, η εξουσία κάνει την επιλογή να χτυπήσει γρήγορα και ισχυρά, ελπίζοντας να οξύνει ή να δημιουργήσει διαχωρισμούς (ανάμεσα σε λογικούς συνδικαλιστές και αυτούς «που φτάνουν στα άκρα», ανάμεσα σε μαθητές λυκείου και αυτούς που τα σπάνε…) και να καταστρέψουν κάθε τι που συμμετέχει στο να αναδειχτεί ένας πραγματικός συσχετισμός δυνάμεων ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Η αστυνομία ξεσπαθώνει με χειροβομβίδες κρότου – λάμψης και πλαστικές σφαίρες ενάντια στους μαθητές λυκείου που είναι λίγο περισσότερο δραστήριοι· οι εργάτες των διυλιστηρίων υφίστανται τις επιθέσεις των μπάτσων καθώς επίσης και τις άμεσες απειλές διώξεων και της επίταξης από τον περιφερειάρχη· οι εκνευρισμένοι διαδηλωτές που δεν θα αποφασίσουν να διαλυθούν ήρεμα διακινδυνεύουν να κλειστούν στην φυλακή σαν αυτή του St. – Nazaire. Από την αρχή του κινήματος περισσότερο από 1000 άτομα έχουν ήδη προσαχθεί…
Ο πολλαπλασιασμΟς των πρωτοβουλιΩν που ξεφεύγουν από τους παραδοσιακούς αγώνες είναι μια καθαρή άρνηση απέναντι σε όλους αυτούς που θα ήθελαν να απομονώσουν τα μαύρα πρόβατα και να εμποδίσουν στην αμφισβήτηση αυτού που είναι καθημερινά αποδεκτού, πέρα από την αύξηση του συντάξιμου χρόνου. Αυτές οι ενέργειες μας επιτρέπουν να διαβλέψουμε την δυνατότητα ενός κινήματος όπου οι συντεχνιακοί αγώνες είναι ξεπερασμένοι, όπου οι γραφειοκράτες χάνουν έδαφος, όπου ο αγώνας δεν περιορίζεται σε υποτιθέμενα κατεκτημένα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ
ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ!
ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ!
ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ”