Η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από ξυλοδαρμό, βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ στο Α.Τ. Νίκαιας δεν ήταν τυχαία. Ο κάθε Μοχάμεντ στοχοποιείται κάθε μέρα. Στα σύνορα, στα ναρκοπέδια, στις θάλασσες, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις ουρές για αίτηση ασύλου, στις σκούπες, στα ρατσιστικά πογκρόμ, στις φασιστικές επιθέσεις, στις ακροδεξιές κορώνες, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η ρητορεία περί «μεμονωμένων περιστατικών» και «ατυχών συμβάντων» είναι παντελώς αβάσιμη και χυδαία. Το «αναγκαίο ξύλο για να μιλήσει» και η «χρήση βοηθητικών μεθόδων για να συνεργαστεί» μαζί με τις απαραίτητες δόσεις αστυνομικού τσαμπουκά και σαδισμού είναι καθημερινές πρακτικές στα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας. Και δεν πρόκειται να καταργηθούν από καμία νέα κυβέρνηση γιατί αποτελούν βασικούς τρόπους εξωδικαστικής τιμωρίας, αστυνομικής εκδικητικότητας και απόσπασης (συνήθως υπαγορευμένων) καταθέσεων.
Η ανάληψη της πρωτοβουλίας για διοργάνωση μαχητικής πορείας στη Νίκαια σχετικά με το συμβάν, από το ΡΕΣΑΛΤΟ και τους συντρόφους/ισσες από τη συνέλευση εξεγερμένων Σαλαμίνας, Περάματος, Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Νίκαιας, δεν ήταν τυχαία. Μετά από χρόνια τοπικής παρουσίας και δράσης όσον αφορά το ΡΕΣΑΛΤΟ και για ένα μεταδεκεμβριανό εγχείρημα όπως η συνέλευση εξεγερμένων ήταν το ελάχιστο που αναλογούσε απέναντι σε μια κρατική δολοφονία. Ιδιαίτερα στις περιοχές αυτές που μέσα στην ιστορία τους είναι έντονα ταξικά χαρακτηρισμένες ως φτωχογειτονιές που έχουν φτιαχτεί και κατοικηθεί από τρία κύματα μεταναστών: τους μικρασιάτες πρόσφυγες τη δεκαετία του ΄20, τους εσωτερικούς επαρχιώτες μετανάστες στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και τους μετανάστες από το πρώην ανατολικό μπλοκ και την κεντρική Ασία τις 2 τελευταίες δεκαετίες. Εξάλλου, οι κινήσεις αλληλεγγύης στους απόκληρους και κατατρεγμένους του καπιταλιστικού κόσμου έχουν παρελθόν και θα έχουν και μέλλον δεδομένης της ολοένα εντεινόμενης και αιματηρότερης καταδίωξης και καταστολής τους.
Η ανταπόκριση 400 ανθρώπων στο κάλεσμα της διαδήλωσης παρά τη δυνατή βροχή δεν ήταν τυχαία. Η εξεγερτική ευαισθησία που καλλιέργησε ο «Δεκέμβρης» αφήνει τα αποτυπώματα της παντού όπου εγκαλείται από την εξουσία. Η πορεία πέρασε από κεντρικούς δρόμους και γειτονιές της Νίκαιας, έκανε στάση στο σπίτι του δολοφονημένου και κατευθύνθηκε προς το τμήμα κάνοντας για λίγα δευτερόλεπτα τον ουρανό να σκοτεινιάσει από τις πέτρες που εκτοξεύθηκαν προς τη διμοιρία φύλαξης του Α.Τ. Τυχαίες δεν ήταν επίσης οι καταλήψεις του Δημαρχείου της Νίκαιας και της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεδομένων των συλλήψεων κατά τη διάρκεια της πορείας οι διαδηλωτές αποφάσισαν την κατάληψη του δημαρχείου Νίκαιας, ως μοχλού πίεσης και ως κέντρου αντιπληροφόρησης και συνελεύσεων. Ενώ όταν την Κυριακή 18/10 για 5 από τους 8 συλληφθέντες αναβαθμίστηκαν οι κατηγορίες σε κακουργήματα, με βάση τον «κουκουλονόμο», τότε κρίθηκε αναγκαία η ανάδειξη του ζητήματος σε κεντρικό επίπεδο. Έτσι αφέθηκε το δημαρχείο της Νίκαιας και καταλήφθηκε την επόμενη μέρα το πρωί η Πρυτανεία, στην οδό Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια.
Η θετική αντιμετώπιση των περισσότερων νικαιωτών που συναντήσαμε στο δρόμο, από την ανάγνωση της προκήρυξης, τις ερωτήσεις και τις θετικές παροτρύνσεις μέχρι την κατακραυγή των μπάτσων και τη φυγάδευση διαδηλωτών κατά την επίθεση των ΜΑΤ, δεν ήταν τυχαία. Πρόκειται για μια συνοικία που πέρα από τον έντονο ταξικό προσδιορισμό της είναι και έντονα χαρακτηρισμένη ιστορικά από την αγωνιστικότητα των περισσοτέρων κατοίκων της (παρότι πλέον το ΛΑΟΣ παίρνει δυστυχώς ποσοστά πάνω από 6%, όπως σε όλη την Β’ Πειραιά). Γι’ αυτό άλλωστε το παλαιότερο κομμάτι της Νίκαιας λέγεται Παλιά Κοκκινιά.
Η συντονισμένη επίθεση των διμοιριών των ΜΑΤ μαζί με πεζούς άνδρες της μηχανοκίνητης ομάδας ΔΕΛΤΑ στην πίσω πλευρά και στα πλάγια της διαδήλωσης (από τα κάθετα στενά), οι 11 προσαγωγές που «κατέληξαν» σε 8 συλλήψεις και η μετατροπή των κατηγοριών για τους 5 συλληφθέντες σε κακουργήματα βάσει του νέου ιδιώνυμου, του «κουκουλονόμου», δεν ήταν τυχαία. Παρόλους τους «νεωτερισμούς» και τη νέα επικοινωνιακή πολιτική του υπουργείου Δημόσιας Τάξης (κατ’ ευφημισμό Προστασίας του Πολίτη!) η κατασταλτική στρατηγική του κράτους και η αντι-εξεγερτική του εκστρατεία δεν αναιρούνται στο ελάχιστο. Το μαρτυρά ο αστυνομικός στρατός κατοχής στα Εξάρχεια και οι ανακοινώσεις για ακόμα περισσότερους μπάτσους στους δρόμους («αστυνομικός της γειτονιάς»). Το μαρτυρά η επαναφορά των πολιτικών και επιχειρησιακών σεναρίων εκκένωσης των κατειλημμένων απελευθερωμένων χώρων, μετά την προσωρινή αναστολή των μεθοδεύσεων που ξεκίνησαν την περασμένη άνοιξη με την παραγγελία του τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Σανιδά. Το μαρτυρούν τα κομμένα δέντρα έξω από το Πολυτεχνείο στην οδό Πατησίων για να μπορούν -λένε- να βλέπουν καλύτερα τι γίνεται εντός του ιδρύματος. Το μαρτυρά η κατασταλτική μεθόδευση εντυπωσιασμού της υποτιθέμενης “γιάφκας” του Χαλανδρίου, όπου, παρά την ανυπαρξία αποδεικτικών στοιχείων και με μόνο ουσιαστικό στοιχείο ενοχής τις κοινωνικές σχέσεις και γνωριμίες μεταξύ τους, 4 νεολαίοι συνελήφθησαν -εκ των οποίων 3 προφυλακίστηκαν- και άλλοι 6 καταζητούνται (με την πιθανότητα να προστεθούν και άλλοι) παρουσιαζόμενοι στα ΜΜΕ ως τα τρόπαια μιας δήθεν «αντιτρομοκρατικής» επιτυχίας της αστυνομίας. Το μαρτυρά το κρατικό σαφάρι για επίδοξους ρουφιάνους-κυνηγούς κεφαλών, με την επικήρυξη με 600.000 ευρώ 3 αναρχικών, καταζητούμενων από το 2006 για ληστεία τράπεζας και η υπόδειξή τους ως ομάδα ληστειών (οι «ληστές με τα μαύρα») που συμμετέχει και σε ενέργειες ένοπλης βίας. Το μαρτυρά πάνω από όλα, η κραυγαλέα αγωνία τους για τις επαπειλούμενες εκρήξεις που κυοφορούνται κοινωνικά. Τα αιτηματικά ανταλλάγματα που δίνονται, οι κινήσεις «καλής θέλησης» του Χρυσοχοϊδη, αφορούν ξεκάθαρα στην επιδίωξη συναίνεσης όσο το δυνατόν περισσότερων τμημάτων της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής, για την απομόνωση και την καταστολή των ακηδεμόνευτων εστιών αγώνα. Είπαμε… «δημοκρατία και πυγμή». Όπως λέμε καρότο και μαστίγιο, συναίνεση και καταστολή. Ραντεβού από την πλευρά των οδοφραγμάτων…
* Κείμενο από το 5ο τεύχος της εφημερίδας ΡΕΣΑΛΤΟ που είναι ολόκληρο αφιερωμένο στα γεγονότα της Νίκαιας και τυπώνεται σήμερα 23/11 σε 6.000 αντίτυπα για μαζικά μοιράσματα στους δρόμους των περιοχών μας και ενόψει της εκδήλωσης την Παρασκεύη 27/11, 6:00μμ, στο Δημαρχείο της Νίκαιας.
** Όλη η εφημερίδα σε ηλεκτρονική μορφή υπάρχει μαζί με τα προηγούμενα φύλλα στην αριστερή στήλη του blog, στην κατηγορία “εφημερίδα”.