ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ
(Αθήνα – Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης)
ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ από τις 16 Μαΐου ένα χώρο μέσα στο Πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Σκοπός μας να δημιουργήσουμε μια εστία αντίστασης στα σχέδια της «ανάπτυξης», ιδιωτικοποίησης και εξαφάνισης του πάρκου, αλλά και κάθε δημόσιου χώρου. Διαφόρων ειδών αρπακτικά, που κόπτονται για τη σωτηρία του πάρκου (δήμοι, ΑΣΔΑ, ιδιώτες και ΥΠΕΧΩΔΕ), επέτειναν από κοινού την εγκατάλειψη του, ανοίγοντας το δρόμο στην εμπορευματοποίηση και στον ελεγχόμενο χαρακτήρα του (security, μπάτσοι, συρματοπλέγματα, περιορισμένο ωράριο λειτουργίας…). Απέναντι στις αδηφάγες πρακτικές των επίδοξων σωτήρων, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο Τρίτση θέλει να αντισταθεί στα γρανάζια των μηχανισμών που λεηλατούν τη ζωή και το χώρο-χρόνο μας.
Πολλοί και πολλές από εμάς, που συμμετέχουμε σε αυτήν την κατάληψη, δραστηριοποιούμασταν για περισσότερο από τρία χρόνια στο εγχείρημα του αυτοδιαχειριζόμενου αγρού Καματερού, στο αγρόκτημα της οδού Δαβάκη (δεσμευμένο επί 20ετίας από τον αντίστοιχο δήμο για «κοινωφελείς» σκοπούς). Ένα εγχείρημα στο οποίο πραγματοποιήσαμε συλλογικά, αντιιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα, πλήθος δραστηριοτήτων: καλλιέργειες, εκδηλώσεις προβολές, εργαστήρι κεραμικής και παιδότοπο. Μετά την πρώτη εκδήλωση στον αγρό, σχετικά με την λεηλασία της φύσης, δεχθήκαμε έξωση από τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι σε συντονισμένη επίθεση με μπάτσους και δημοτική αρχή, μας κατηγόρησαν για «παράνομη συνάθροιση και συνεύρεση» στο χώρο του αγρού, αποκαλύπτοντας και σε αυτή την περίπτωση τις πτυχές ολοκληρωτισμού του τόσο “εξιδανικευμένου” δημοκρατικού καθεστώτος. Παρότι όμως σήμερα δεν είμαστε πλέον στο συγκεκριμένο έδαφος, ο αγώνας μας συνεχίζεται, λίγο πιο πέρα, στο πάρκο, μαζί με νέους συντρόφους και συντρόφισσες.
Έπειτα από την έξωση μας από τον αγρό Καματερού, εδώ και ένα χρόνο, συναντιόμαστε στο πάρκο, κάνουμε τις συνελεύσεις μας εδώ και παρεμβαίνουμε (με μοιράσματα κειμένων και μικροφωνικές). Θέλοντας να συνεχίσουμε τη δράση μας και να επανοικειοποιηθούμε ό,τι μας ανήκει, αποφασίσαμε να καταλάβουμε ένα κομμάτι γης σε αμιγώς δημόσιο χώρο. Στο κατειλημμένο έδαφος και μέσα από το χώρο του πάρκου, σκοπό έχουμε να επιτεθούμε στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια, χωρίς να αγνοούμε τη σύνδεση τους με τα υπόλοιπα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα όπως τα εργασιακά, την καταστολή, το σεξισμό, το ρατσισμό… Ο αγώνας ενάντια στη λεηλασία της φύσης, είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στις επιβολές του εξουσιαστικού αυτού πολιτισμού.
Η καλλιέργεια με παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων, συλλογικά, αντιιεραρχικά και μακριά από τα όποια βιομηχανοποιημένα κυρίαρχα πρότυπα, θα αποτελεί σταθερή δραστηριότητα του νέου εγχειρήματος, μέσα στο πάρκο της εγκατάλειψης, των άρρωστων φυτών, των παρατημένων δέντρων για να επιτεθεί στα επιβαλλόμενα διατροφικά μοντέλα, να σπάσει όσο γίνεται το δίπολο παραγωγού-καταναλωτή, να καταδείξει ότι η βλάστηση στο πάρκο είναι ζήτημα όλων μας και όχι του κάθε κερδοσκοπικού φορέα. Ουσιαστικά οι δραστηριότητες στον αγρό θα έχουν να κάνουν με αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να είναι το πάρκο: ένας ελεύθερος χώρος, όπου καθένας και καθεμία μπορεί να έρθει σε επαφή με τη φύση, με άλλους ανθρώπους και τα ζώα, να τρέξει, να παίξει να καλλιεργήσει, να αυτομορφωθεί…
Επιπλέον, σε άμεση συνάρτηση με τα παραπάνω προτάσσουμε ως απάντηση στην ολοένα εντεινόμενη καταστροφή, που με βάση τις πολιτικές της ανάπτυξης συντελείται στις περιοχές μας και όχι μόνο, τη δημιουργία ανοιχτών συνελεύσεων, στις οποίες η καθεμία και ο καθένας θα μπορεί να έχει πραγματικά ενεργό θέση σε ό,τι υποθηκεύει τη ζωή του/της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα παρέμβασης σε δημόσιους χώρους, ανάμεσα σε πληθώρα αυτοοργανωμένων κινήσεων στις γειτονιές της Αθήνας, αποτελούν: η δράση των κατοίκων των Πατησίων και της Κυψέλης που, από τον Ιανουάριο του 2009, ξαναδημιουργούν και διαχειρίζονται συλλογικά και αυτοοργανωμένα το πάρκο στη συμβολή των οδών Κύπρου και Πατησίων, αντιστεκόμενοι στα σχέδια του δήμου Αθηναίων ο οποίος κατέστρεψε το πάρκο με σκοπό να δημιουργήσει parking, όπως επίσης και η δράση των κατοίκων των Εξαρχείων, που από το Μάρτιο μετέτρεψαν το πρώην parking ιδιοκτησίας TEE, στη συμβολή των οδών Ναυαρίνου και Ζωοδόχου πηγής, σε δημόσιο, συλλογικά διαμορφωμένο και αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο.
Σε μια πόλη, που το χώμα και το πράσινο καταβροχθίζονται από το τσιμέντο και την άσφαλτο και ο δημόσιος χώρος από το εμπόριο και την κερδοσκοπία, που οι δημοτικοί ηγετίσκοι εξυπηρετούν και εμπλουτίζουν τα κυρίαρχα σχέδια στις γειτονιές μας, που ο έλεγχος και η καταστολή σκιάζουν την κάθε κίνηση της καθημερινότητας μας, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο Τρίτση θέλει να είναι χώρος ελευθερίας. Έδαφος όπου, με φροντίδα και συντροφικότητα, θα φυτρώνει πάντα αντίσταση.
Η κατάληψη είναι ένας ανοιχτός χώρος για όσες και όσους ενδιαφέρονται για το εγχείρημα. Ένας χώρος επικοινωνίας, αντιπληροφόρησης, καλλιέργειας της γης, συλλογικών δράσεων, ανταλλαγής σπόρων και όσων άλλων αποφασίζει η συνέλευση.
*Η συνέλευση του εγχειρήματος θα πραγματοποιείται κάθε Κυριακή στις 12μ.μ., όπου θα συζητούνται
τα πρακτικά ζητήματα, ο λόγος και οι δράσεις μας.
*Από την πρώτη εβδομάδα, θα γίνονται προεργασίες καλλιέργειας
16 Μαΐου 2009
ΑΓΡΟΣ – αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος
(eleftherosagros.blogspot.com)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΤΗΡΙΟΥ ΠΙΚΠΑ
(ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ, 16/5/09)
Με τους δρόμους ανοιχτούς για την ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων και θορυβώδεις από τις κόρνες των οχημάτων, με τον κόσμο στη γνωστή καθημερινότητα να μετράει τις μέρες του μήνα και να μην βγάζει άκρη στις περισσότερες των περιπτώσεων, με τις τράπεζες ανακαινισμένες πλέον να διαφημίζουν τα επιτόκια των δανείων τους και να συνεχίζουν το “θεάρεστο” έργο τους, με τους μπάτσους έχοντας ως πρόσχημα την ασφάλεια των πολιτών να στραβοκοιτάνε άτομα ύποπτα για τρομοκρατία, με τα αφεντικά να απολύουν εργαζόμενους για να γλιτώσουν το τομάρι τους από αυτό που λέγεται οικονομική κρίση, αδιαφορώντας για τους απολυμένους και τις οικογένειες τους, με την τηλεόραση να προβάλει συνεχώς βουλευτές και γραβατωμένους να αρνούνται οποιαδήποτε ανάμειξη σε μεγαλοληστεία, τους μεγαλοαστέρες να στηρίζουν το μίζερο lifestyle ως το μοναδικό τρόπο ζωής και με τους μαθητές στα θρανία να περιμένουν βαριεστημένα το επόμενο διάλειμμα.
Αυτή η γνώριμη βιτρίνα της κοινωνίας κατέρρευσε πριν περίπου πέντε μήνες, έστω και για λίγο, με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, εμπνέοντας διαφορετικό κόσμο να κατέβει στο δρόμο και να μετατρέψει την απάθεια του σε γενικευμένη εξέγερση.
Σε αυτήν την εξέγερση αναπτύχθηκαν σχέσεις μεταξύ άγνωστων ανθρώπων που βοήθησαν τον καθένα ατομικά να κατανοήσει στην πράξη την έννοια της ελευθερίας, αλλά και να αντιληφθεί πως αυτή έρχεται μέσα από την ποικιλία των ανθρώπων που την επιζητούν.
Πάνω σε αυτήν την αντίληψη δημιουργήθηκε μια συνέλευση που είχε σαν στόχο την κατάληψη ενός κτιρίου για να στεγάσει μόνιμα τις καινούργιες ιδέες οι οποίες θα οργανώσουν την εναντίωση σε κάθε μορφή εξουσίας, αντιϊεραρχικά, αντιεμπορευματικά.
Σε αυτούς τους καταραμένους καιρούς που το κράτος προσπαθεί απεγνωσμένα και μάταια να υπνωτίσει την κοινωνία με νέα μέτρα καταστολής κατά διαδηλωτών για να μας πείσει πως το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να δουλεύουμε καλά και να καταναλώνουμε ακόμα καλύτερα, εμέις πρέπει να απαντήσουμε επιθετικά και άμεσα, χωρίς ξερόλες αντιπροσώπους, αλλά με την φωνή και τα όνειρα του καθένα να πλαισιώνουν τη λειτουργία του νέου αυτού χώρου.
Πρόκειται για το κτίριο του παλιού ΠΙΚΠΑ που βρίσκεται στην γωνία των οδών Υγείας και Μεραμβέλλου.
Η κατάληψη πραγματοποιήθηκε σήμερα Σαββάτο 16 Μαΐου 2009 και είναι ήδη ανοιχτή σε όποιον θέλει να βοηθήσει και να συμμετέχει σε αυτήν την νέα προσπάθεια.
Την κυριακή 17 Μαϊου 2009 στις 21:00 θα πραγματοποιηθεί βιντεοπροβολή στο χώρο της κατάληψης.
10, 100, 1000δες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης πλήξης.
Καλό αγώνα συντρόφισσες και σύντροφοι, με ρηξικέλευθο πνεύμα, δημιουργική διάθεση, αλληλέγγυα στάση και τις χειρότερες των προθέσεων απέναντι σε κάθε μορφή μεσολάβησης, ιεραρχίας, εξουσίας.