Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, μαχόμενη γυναίκα-μετανάστρια-εργάτρια στις 23/12/2008 δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι στο πρόσωπο και στο στόμα από μπράβους τους αφεντικού της.
Η Κωνσταντίνα δούλευε για χρόνια ως καθαρίστρια στους σταθμούς του ΗΣΑΠ, μέσω της εργολαβικής (και δουλεμπορικής) εταιρείας καθαρισμού (και υπενοικίασης εργαζομένων)ΟΙΚΟΜΕΤ, του μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ στον Πειραιά Νικήτα Οικονομάκη και είναι γραμματέας του σωματείου καθαριστριών.
Η ΟΙΚΟΜΕΤ για να μην κολλάει βαρέα ένσημα στους εργαζόμενους της δηλώνει ότι εργάζονται 5,5 ώρες ημερησίως (αντί για 6 ώρες που εργάζονται πραγματικά και που είναι το ελάχιστο ωράριο για βαρέα ένσημα) και βάσει αυτών των ωρών εργασίας και ενσήμων τους βγάζει και τα μισθολόγια, τα δώρα, τις υπερωρίες (όταν τις καταβάλλει), τις αποζημιώσεις. Επιπλέον, βάζει τους εργαζομένους της να υπογράφουν λευκές κόλλες για τη μετακίνηση τους σε άλλες υπηρεσίες καθαρισμού, αλλαγής των εργασιακών τους συμβάσεων ή απολύσεων χωρίς αποζημιώσεις.
Σε όλα αυτά η Κωνσταντίνα αντιστάθηκε σθεναρά σε σημείο να δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τα αφεντικά της και διαρκείς “ανώνυμες” απειλές κατά της ζωής της καθώς και της ζωής του παιδιού της και της μητέρας της το τελευταίο δίμηνο πριν την επίθεση. Οι περισσότερες συναδέλφισσες της βλέποντας τον κλοιό να σφίγγει γύρω της απέφευγαν από φόβο μέχρι και να της μιλάνε στη δουλειά.
Η Κωνσταντίνα με τη στάση της έσπασε τους υποδεικνυόμενους ρόλους της υποταγμένης γυναίκας, της σιωπηρής μετανάστριας, της πειθήνιας εργαζόμενης. Γι’ αυτό και ήταν ενοχλητική και επικίνδυνη. Και βέβαια, τα γουρούνια που συνέλαβαν τον χαρακτήρα της επίθεσης εναντίον της όπως κι εκείνοι που την εκτέλεσαν, δεν επέλεξαν τυχαία το βιτριόλι. Ο σκοπός ήταν εξόφθαλμος : ο στιγματισμός, η ταπείνωση, η ατίμωση. Αυτή η γλώσσα που δεν έλεγε να σταματήσει να μιλάει (να διεκδικεί δηλαδή) έπρεπε να το βουλώσει. Το “γυναικείο” της πρόσωπο (κατεξοχήν πεδίο της πατριαρχικής θέσπισης του ρόλου της “ομορφιάς”) έπρεπε να παραμορφωθεί. Ωστόσο, η Κωνσταντίνα ακόμα και μετά από αυτή την ισοπεδωτική επίθεση (τυφλώθηκε οριστικά από το ένα μάτι ενώ έχει κάποιες ελπίδες για υποτυπώδη όραση από το άλλο, καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς οι φωνητικές της χορδές και έχουν καεί από το οξύ όλα τα εσωτερικά της όργανα μέχρι το στομάχι) έχει δείξει ένα ασύγκριτο ψυχικό σθένος και δεν το βάζει κάτω. Παλεύει για την βελτίωση της υγείας της, έχει αρκετά καλή διάθεση και υψηλή ψυχολογία και χαιρετίζει τις κινήσεις αλληλεγγύης και τον αγώνα που έχει αναπτυχθεί ουσιαστικά εξαιτίας της.
Από τις 23/12 έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά πολύμορφων δράσεων για την αλληληλεγγύη στην Κωνσταντίνα και ενάντια στις σύγχρονες δουλεμπορικές εταιρείες και συνθήκες εργασίας. Ελπίζοντας να μη μας έχει διαφεύγει κάποια τις παραθέτουμε μέχρι σήμερα 26/2:
26/12: Συγκέντρωση έξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός που νοσηλεύεται στην εντατική η Κωνσταντίνα.
27/12: Κατάληψη του κεντρικού κτιρίου του ΗΣΑΠ στην οδό Αθηνάς
28/12: Πορεία από τον ΗΣΑΠ στον Ευαγγελισμό
29/12: Πορεία 300 ανθρώπων στον Πειραιά που στην ολοκλήρωση της περνάει από τα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ και επιτίθεται στην διμοιρία που τα φυλάει.
30/12: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
31/12: Πορεία αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη στους διωκόμενους της εξέγερσης του Δεκέμβρη και στην Κωνσταντίνα.
31/12: Αλληλέγγυοι/-ες καταλαμβάνουν προσωρινά το μικρόφωνο ανακοινώσεων στον σταθμό ΗΣΑΠ της Ομόνοιας.
3/1: Πορεία 700 ανθρώπων στα Πετράλωνα, περιοχή κατοικίας της Κωνσταντίνας και περιοχή όπου πραγματοποιήθηκε η επίθεση. Κατά τη διάρκεια της πορείας σπάζονται τα ακυρωτικά μηχανήματα και οι κάμερες του σταθμού ΗΣΑΠ Πετραλώνων, ενώ αντίστοιχη ενέργεια πραγματοποιείται στον σταθμό ΗΣΑΠ Ομόνοιας στις 5μμ την ίδια μέρα.
4/1: Στον Σταθμό ΗΣΑΠ Μοναστηρακίου πραγματοποιείται επίθεση καταστροφής των καμερών και των ακυρωτικών μηχανημάτων.
8/1: Κατάληψη του Δικηγορικού Συλλόγου
9/1: Επίθεση στα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ και της ADECCO (εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων) στη Θεσσαλονίκη.
9/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων.
12/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Βόλου.
14/1: Συμβολική Κατάληψη του γραφείου του Διοικητή του Ευαγγελισμού.
14/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης.
21/1: Καταλήψεις των Επιθεωρήσεων Εργασίας στη Δάφνη και στην Αγ. Παρασκευή.
22/1: Πορεία από τα Προπύλαια στο Υπουργείο Απασχόλησης με τη συμμετοχή περισσότερων των 5000 ανθρώπων. Το κτίριο του υπουργείου βάφεται με κόκκινα χρώματα ενώ η διμοιρία φύλαξης του δέχεται δριμεία και πολύωρη επίθεση. Συγκρούσεις ξεσπούν και με άλλες διμοιρίες τριγύρω.
22/1: Πορεία 2000 ανθρώπων στη Θεσσαλονίκη που καταλήγει στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
31/1: Πορεία 500 ανθρώπων από τον ΗΣΑΠ Πειραιά που θα επιτεθεί με χρώματα στις διμοιρίες και τις κλούβες φύλαξης των γραφείων της ΟΙΚΟΜΕΤ.
17/2: Επίθεση 100 ανθρώπων στα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ στον Πειραιά με εσωτερική τους καταστροφή.
19/2: Επίθεση με εξωτερικές καταστροφές και ρίψεις χρωμάτων στην ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ (εταιρεία καθαρισμού του ΜΕΤΡΟ αντίστοιχη της ΟΙΚΟΜΕΤ) και στην ΑΡΙΑΝΘΗ (εταιρεία καθαρισμού νοσοκομείων, επίσης με αντίστοιχο εργασιακό καθεστώς).
19/2: Πορεία 2000 ανθρώπων από τα Προπύλαια στην Βουλή και κατάληξη πάλι στα Προπύλαια όπου ξεσπούν μίκρης έκτασης και διάρκειας αψιαμχίες με τις αστυνομικές δυνάμεις.
25/2: Συγκέντρωση έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΗΣΑΠ που μετατρέπεται σε ολιγόωρη κατάληψη με σκόπο να κηρυχθεί έκπτωτη η ΟΙΚΟΜΕΤ από τον ΗΣΑΠ για τη σύμβαση καθαριότητας και να προσληφθούν οι εργαζόμενες/-οι ως υπάλληλοι καθαριότητας του ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ δεσμεύεται να κηρύξει έκπωτη την ΟΙΚΟΜΕΤ και να εξετάσει και τα υπόλοιπα ζητήματα που τυο τέθηκαν. Η πορεία της απεργίας της ΑΔΕΔΥ δεν φιλοτιμείται βέβαια να περάσει έστω και μια βόλτα από τον ΗΣΑΠ.
Επίσης, όλο αυτό το διάστημα έχουν γίνει μια σειρά εκδηλώσεων σε πολλές συνοικίες της Αττικής και πανελλαδικά. Και οι δράσεις συνεχίζονται… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
Η Κωνσταντίνα δούλευε για χρόνια ως καθαρίστρια στους σταθμούς του ΗΣΑΠ, μέσω της εργολαβικής (και δουλεμπορικής) εταιρείας καθαρισμού (και υπενοικίασης εργαζομένων)ΟΙΚΟΜΕΤ, του μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ στον Πειραιά Νικήτα Οικονομάκη και είναι γραμματέας του σωματείου καθαριστριών.
Η ΟΙΚΟΜΕΤ για να μην κολλάει βαρέα ένσημα στους εργαζόμενους της δηλώνει ότι εργάζονται 5,5 ώρες ημερησίως (αντί για 6 ώρες που εργάζονται πραγματικά και που είναι το ελάχιστο ωράριο για βαρέα ένσημα) και βάσει αυτών των ωρών εργασίας και ενσήμων τους βγάζει και τα μισθολόγια, τα δώρα, τις υπερωρίες (όταν τις καταβάλλει), τις αποζημιώσεις. Επιπλέον, βάζει τους εργαζομένους της να υπογράφουν λευκές κόλλες για τη μετακίνηση τους σε άλλες υπηρεσίες καθαρισμού, αλλαγής των εργασιακών τους συμβάσεων ή απολύσεων χωρίς αποζημιώσεις.
Σε όλα αυτά η Κωνσταντίνα αντιστάθηκε σθεναρά σε σημείο να δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τα αφεντικά της και διαρκείς “ανώνυμες” απειλές κατά της ζωής της καθώς και της ζωής του παιδιού της και της μητέρας της το τελευταίο δίμηνο πριν την επίθεση. Οι περισσότερες συναδέλφισσες της βλέποντας τον κλοιό να σφίγγει γύρω της απέφευγαν από φόβο μέχρι και να της μιλάνε στη δουλειά.
Η Κωνσταντίνα με τη στάση της έσπασε τους υποδεικνυόμενους ρόλους της υποταγμένης γυναίκας, της σιωπηρής μετανάστριας, της πειθήνιας εργαζόμενης. Γι’ αυτό και ήταν ενοχλητική και επικίνδυνη. Και βέβαια, τα γουρούνια που συνέλαβαν τον χαρακτήρα της επίθεσης εναντίον της όπως κι εκείνοι που την εκτέλεσαν, δεν επέλεξαν τυχαία το βιτριόλι. Ο σκοπός ήταν εξόφθαλμος : ο στιγματισμός, η ταπείνωση, η ατίμωση. Αυτή η γλώσσα που δεν έλεγε να σταματήσει να μιλάει (να διεκδικεί δηλαδή) έπρεπε να το βουλώσει. Το “γυναικείο” της πρόσωπο (κατεξοχήν πεδίο της πατριαρχικής θέσπισης του ρόλου της “ομορφιάς”) έπρεπε να παραμορφωθεί. Ωστόσο, η Κωνσταντίνα ακόμα και μετά από αυτή την ισοπεδωτική επίθεση (τυφλώθηκε οριστικά από το ένα μάτι ενώ έχει κάποιες ελπίδες για υποτυπώδη όραση από το άλλο, καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς οι φωνητικές της χορδές και έχουν καεί από το οξύ όλα τα εσωτερικά της όργανα μέχρι το στομάχι) έχει δείξει ένα ασύγκριτο ψυχικό σθένος και δεν το βάζει κάτω. Παλεύει για την βελτίωση της υγείας της, έχει αρκετά καλή διάθεση και υψηλή ψυχολογία και χαιρετίζει τις κινήσεις αλληλεγγύης και τον αγώνα που έχει αναπτυχθεί ουσιαστικά εξαιτίας της.
Από τις 23/12 έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά πολύμορφων δράσεων για την αλληληλεγγύη στην Κωνσταντίνα και ενάντια στις σύγχρονες δουλεμπορικές εταιρείες και συνθήκες εργασίας. Ελπίζοντας να μη μας έχει διαφεύγει κάποια τις παραθέτουμε μέχρι σήμερα 26/2:
26/12: Συγκέντρωση έξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός που νοσηλεύεται στην εντατική η Κωνσταντίνα.
27/12: Κατάληψη του κεντρικού κτιρίου του ΗΣΑΠ στην οδό Αθηνάς
28/12: Πορεία από τον ΗΣΑΠ στον Ευαγγελισμό
29/12: Πορεία 300 ανθρώπων στον Πειραιά που στην ολοκλήρωση της περνάει από τα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ και επιτίθεται στην διμοιρία που τα φυλάει.
30/12: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
31/12: Πορεία αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη στους διωκόμενους της εξέγερσης του Δεκέμβρη και στην Κωνσταντίνα.
31/12: Αλληλέγγυοι/-ες καταλαμβάνουν προσωρινά το μικρόφωνο ανακοινώσεων στον σταθμό ΗΣΑΠ της Ομόνοιας.
3/1: Πορεία 700 ανθρώπων στα Πετράλωνα, περιοχή κατοικίας της Κωνσταντίνας και περιοχή όπου πραγματοποιήθηκε η επίθεση. Κατά τη διάρκεια της πορείας σπάζονται τα ακυρωτικά μηχανήματα και οι κάμερες του σταθμού ΗΣΑΠ Πετραλώνων, ενώ αντίστοιχη ενέργεια πραγματοποιείται στον σταθμό ΗΣΑΠ Ομόνοιας στις 5μμ την ίδια μέρα.
4/1: Στον Σταθμό ΗΣΑΠ Μοναστηρακίου πραγματοποιείται επίθεση καταστροφής των καμερών και των ακυρωτικών μηχανημάτων.
8/1: Κατάληψη του Δικηγορικού Συλλόγου
9/1: Επίθεση στα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ και της ADECCO (εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων) στη Θεσσαλονίκη.
9/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων.
12/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Βόλου.
14/1: Συμβολική Κατάληψη του γραφείου του Διοικητή του Ευαγγελισμού.
14/1: Κατάληψη του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης.
21/1: Καταλήψεις των Επιθεωρήσεων Εργασίας στη Δάφνη και στην Αγ. Παρασκευή.
22/1: Πορεία από τα Προπύλαια στο Υπουργείο Απασχόλησης με τη συμμετοχή περισσότερων των 5000 ανθρώπων. Το κτίριο του υπουργείου βάφεται με κόκκινα χρώματα ενώ η διμοιρία φύλαξης του δέχεται δριμεία και πολύωρη επίθεση. Συγκρούσεις ξεσπούν και με άλλες διμοιρίες τριγύρω.
22/1: Πορεία 2000 ανθρώπων στη Θεσσαλονίκη που καταλήγει στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
31/1: Πορεία 500 ανθρώπων από τον ΗΣΑΠ Πειραιά που θα επιτεθεί με χρώματα στις διμοιρίες και τις κλούβες φύλαξης των γραφείων της ΟΙΚΟΜΕΤ.
17/2: Επίθεση 100 ανθρώπων στα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ στον Πειραιά με εσωτερική τους καταστροφή.
19/2: Επίθεση με εξωτερικές καταστροφές και ρίψεις χρωμάτων στην ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ (εταιρεία καθαρισμού του ΜΕΤΡΟ αντίστοιχη της ΟΙΚΟΜΕΤ) και στην ΑΡΙΑΝΘΗ (εταιρεία καθαρισμού νοσοκομείων, επίσης με αντίστοιχο εργασιακό καθεστώς).
19/2: Πορεία 2000 ανθρώπων από τα Προπύλαια στην Βουλή και κατάληξη πάλι στα Προπύλαια όπου ξεσπούν μίκρης έκτασης και διάρκειας αψιαμχίες με τις αστυνομικές δυνάμεις.
25/2: Συγκέντρωση έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΗΣΑΠ που μετατρέπεται σε ολιγόωρη κατάληψη με σκόπο να κηρυχθεί έκπτωτη η ΟΙΚΟΜΕΤ από τον ΗΣΑΠ για τη σύμβαση καθαριότητας και να προσληφθούν οι εργαζόμενες/-οι ως υπάλληλοι καθαριότητας του ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ δεσμεύεται να κηρύξει έκπωτη την ΟΙΚΟΜΕΤ και να εξετάσει και τα υπόλοιπα ζητήματα που τυο τέθηκαν. Η πορεία της απεργίας της ΑΔΕΔΥ δεν φιλοτιμείται βέβαια να περάσει έστω και μια βόλτα από τον ΗΣΑΠ.
Επίσης, όλο αυτό το διάστημα έχουν γίνει μια σειρά εκδηλώσεων σε πολλές συνοικίες της Αττικής και πανελλαδικά. Και οι δράσεις συνεχίζονται… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.